Chroniczna suicydalność
Chroniczna suicydalność – zespół zachowań samobójczych o charakterze przewlekłym, które nie wynikają z reaktywności na silny stres (kryzys) czy pogłębiającą się sytuację depresyjną, a są związane z osobowością pacjenta[1].
Występowanie u danej osoby chronicznej suicydalności stwierdza się w sytuacji, gdy ma ona za sobą co najmniej dwie próby samobójcze lub gdy można u niej zaobserwować wyraźne zamiary samobójcze o długotrwałym charakterze (bez samego aktu samobójczego) lub też, gdy ma za sobą dwa wyraźne kryzysy samobójcze[2].
Autorytetem naukowym w zakresie chronicznej suicydalności jest Otto Kernberg[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Psychologia w praktyce, Grzegorz Oleksiak, Pacjent trudny w relacji psychoterapeutycznej
- ↑ praca zbiorowa, Definicje, dane, fakty, mity, w: Na Temat, nr 4/2011, s.5, ISSN 1507-2746
