Przejdź do zawartości

Cieśnina Cooka

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Cieśnina Cooka
Ilustracja
Widok na Cieśninę Cooka ze szczytu Mount Kaukau w Wellington
Państwo

 Nowa Zelandia

Akweny
• Łączy wody
• Z wodami


Morza Tasmana
Oceanu Spokojnego

Lądy
• Oddziela
• Od


Wyspę Północną
Wyspy Południowej

Wymiary
• długość
• szerokość


107 km
77 km

Głębokość
• średnia


128 m

Położenie na mapie Nowej Zelandii
Mapa konturowa Nowej Zelandii, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Cieśnina Cooka”
Ziemia41°13′46″S 174°28′59″E/-41,229444 174,483056

Cieśnina Cooka (ang. Cook Strait, maori Te Moana o Raukawa) – cieśnina morska znajdująca się pomiędzy dwiema głównymi wyspami Nowej ZelandiiWyspą Północną i Południową. Łączy Morze Tasmana z pełnymi wodami Oceanu Spokojnego. Ma długość 107 km i średnią szerokość 77 km. W najwęższym miejscu cieśnina ma 24 km.

Linia brzegowa cieśniny jest dość nieregularna, z licznymi zatokami. W jednej z nich ulokowało się Wellington – stolica Nowej Zelandii.

Cieśnina została nazwana na cześć jej odkrywcy, Jamesa Cooka, który jako pierwszy Europejczyk przepłynął nią w 1770[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Cook Strait, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2023-03-04] (ang.).