Cmentarz rzymskokatolicki w Zubowicach

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Cmentarz rzymskokatolicki w Zubowicach
Ilustracja
Mauzoleum rodzinne Głogowskich
Państwo

 Polska

Województwo

 lubelskie

Miejscowość

Zubowice

Typ cmentarza

wyznaniowy

Wyznanie

rzymsko-katolickie

Stan cmentarza

czynny

Powierzchnia cmentarza

0,9 ha

Data otwarcia

ok. 1920

Położenie na mapie gminy Komarów-Osada
Mapa konturowa gminy Komarów-Osada, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Cmentarz rzymskokatolicki w Zubowicach”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko prawej krawiędzi na dole znajduje się punkt z opisem „Cmentarz rzymskokatolicki w Zubowicach”
Położenie na mapie województwa lubelskiego
Mapa konturowa województwa lubelskiego, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Cmentarz rzymskokatolicki w Zubowicach”
Położenie na mapie powiatu zamojskiego
Mapa konturowa powiatu zamojskiego, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Cmentarz rzymskokatolicki w Zubowicach”
Ziemia50°37′03,9″N 23°34′26,8″E/50,617750 23,574111

Cmentarz rzymskokatolicki w Zubowicach – nekropolia rzymskokatolicka w Zubowicach, utworzona na potrzeby miejscowej parafii ok. 1920, użytkowana do dzisiaj.

Historia i opis[edytuj | edytuj kod]

Cmentarz założono około 1920 r. na gruntach ofiarowanych przez rodzinę Głogowskich[1]. Cmentarz został urządzony na sześciokątnym obszarze i podzielony dwiema równoległymi alejkami[1].

Na początku lat 90. XX wieku na terenie nekropolii znajdowały się betonowe i lastrikowe stelle z krzyżami oraz metalowe krzyże przy grobach ziemnych, a także nieliczne krzyże drewniane[1].

Na cmentarzu na pierwszy plan wysuwa się grobowiec rodzinny Głogowskich. Jest to duży kopiec z krzyżem kamiennym na szczycie, z postacią kobiety w żałobie. Inskrypcje na nagrobkach wykonane zostały w języku polskim. Na cmentarzu rosną lipy, graby i klony[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d D. Kawałko, Cmentarze..., s. 105.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • D. Kawałko, Cmentarze województwa zamojskiego, Państwowa Służba Ochrony Zabytków, Zamość 1994.