Przejdź do zawartości

Cmentarz staroobrzędowców w Kadzidłowie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Cmentarz staroobrzędowców w Kadzidłowie
Ilustracja
Widok ogólny nekropolii. Z tyłu, po lewej dwa najstarsze żywotniki
Państwo

 Polska

Miejscowość

Kadzidłowo

Typ cmentarza

wyznaniowy

Wyznanie

Staroobrzędowcy

Stan cmentarza

czynny

Liczba grobów

38

Data ostatniego pochówku

1994

Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Cmentarz staroobrzędowców w Kadzidłowie”
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa konturowa województwa warmińsko-mazurskiego, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Cmentarz staroobrzędowców w Kadzidłowie”
Położenie na mapie powiatu piskiego
Mapa konturowa powiatu piskiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Cmentarz staroobrzędowców w Kadzidłowie”
Położenie na mapie gminy Ruciane-Nida
Mapa konturowa gminy Ruciane-Nida, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Cmentarz staroobrzędowców w Kadzidłowie”
Ziemia53°42′41,4″N 21°29′22,1″E/53,711500 21,489472

Cmentarz staroobrzędowców w Kadzidłowie – czynny[1] cmentarz staroobrzędowy zlokalizowany na terenie wsi Kadzidłowo w gminie Ruciane-Nida, w województwie warmińsko-mazurskim. Jest jedną z ośmiu nekropolii staroobrzędowych, które istnieją na terenie Puszczy Piskiej[2].

Pierwsi staroobrzędowcy osiedlili się w Kadzidłowie (zakładając tę wieś) wiosną 1832 (była to rodzina Fiodora Iwanowa Czujowa). W 1842 w Kadzidłowie zamieszkiwało już czternaście osób. Cmentarz założono, zgodnie z tradycją religijną filiponów, poza zwartą zabudową wsi, przy lesie. Najstarsze krzyże nagrobne nie zachowały się do dnia dzisiejszego ponieważ religia starowierców nie pozwala na podnoszenie i reperację starych, przewróconych lub uszkodzonych krzyży z drewna. Prawdopodobnym miejscem pierwszych pochówków są zachowane dwa okazałe żywotniki (tuje). Zachowane groby ziemne (38 pochówków) zwrócone są w kierunku wschodnim. Ośmioramienne[3] krzyże wykonano z lastryko i wyryto na nich napisy częściowo łacińskie, a częściowo cyrylickie. Ostatni pochówek odbył się w 1994 (Sinaida Wróbel, zm. 17 czerwca 1994)[2].

Obiekt znajduje się w gminnej ewidencji zabytków gminy Ruciane-Nida[4].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]