Codices Ambrosiani

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Strona z Codex Ambrosianus A, S.36

Codices Ambrosiani – pięć gockich rękopisów biblijnych pochodzących z wieków VI-XI, wszystkie są palimpsestami i wszystkie powstały w skryptorium w Bobbio. Rękopisy zostały odkryte w 1817 przez kardynała Angelo Mai[1]. Opublikowane zostały przez Carlo Ottavio Castiglione w latach 1819-1839[2].

Po odkryciu Codices Ambrosiani filolodzy Gabelenz oraz Löbe postanowili przygotować wydanie gockiej Biblii w oparciu o dostępne rękopisy. W wydaniu tym wykorzystano także Codex Argenteus oraz Codex Carolinus, którego tekst został wydany w 1762 roku przez Franza Knittela[5].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Metzger, Early Versions of the New Testament, Oxford 1977, s. 381.
  2. a b Einleitung, [w:] Das Gießener Bruchstück, w: W. Streitberg, Die Gotische Bibel, 7. wyd. 2000, s. XXXII.
  3. Einleitung, [w:] Das Gießener Bruchstück, w: W. Streitberg, Die Gotische Bibel, 7. wyd. 2000, s. XXX.
  4. Manuscripts of the Gothic Bible and Minor Fragments. [w:] Project Wulfila [on-line]. University of Antwerp, 2004.
  5. Ulfilas, ed. H. C. de Gabelentz et J. Loebe, volumen I, Lipsiae 1836.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]