Coelostoma nostocinum

Coelostoma nostocinum
Sheth, Ghate et Fikáček, 2020
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	stawonogi
Gromada	owady
Rząd	chrząszcze
Podrząd	chrząszcze wielożerne
Rodzina	kałużnicowate
Podrodzina	Sphaeridiinae
Plemię	Coelostomatini
Rodzaj	Coelostoma
Podrodzaj	Coelostoma (Coelostoma)
Gatunek	Coelostoma nostocinum

Coelostoma nostocinum – gatunek chrząszcza z rodziny kałużnicowatych i podrodziny Sphaeridiinae. Występuje endemicznie w Indiach w krainie orientalnej.

Taksonomia

Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 2020 roku przez Sayaliego D. Shetha, Hemanta Ghate’a i Martina Fikáčka na łamach „European Journal of Taxonomy”. Jako miejsce typowe wskazano okolice Palolemu na południe od Madagonu w Indiach. Epitet gatunkowy pochodzi od glonów z rodzaju trzęsidło (Nostoc) współwystępujących z tym owadem.

Morfologia

Chrząszcz o ciele długości od 3,3 do 4,5 mm i szerokości od 2,2 do 2,5 mm, owalnym w zarysie, przeciętnie wysklepionym. Głowę ma czarną z ciemnobrązowym nadustkiem o niełukowatej krawędzi przedniej, żółtawymi narządami gębowymi, brązowymi buławkami i żółtawymi pozostałymi częściami czułków. Wierzch głowy jest gęsto pokryty niezmodyfikowanymi punktami. Oczy są duże, na przedzie wykrojone. Przedplecze jest ciemnobrązowe do czarnego, pokryte drobniejszymi niż głowa i niezmodyfikowanymi punktami. Zarys ma o dwufalistym brzegu przednim, rozwartych kątach przednich, bardzo niewyraźnie urzeźbionych brzegach bocznych, prostych kątach tylnych i dwufalistym brzegu tylnym. Pokrywy są ciemnobrązowe do czarnych, gęsto pokryte niezmodyfikowanymi, przeciętnie grubymi punktami przy szwie i po bokach układającymi się w słabo rozwinięte szeregi. Skrzydła tylnej pary są normalnie wykształcone. Spód tułowia jest brązowy. Przedpiersie ma pośrodku delikatne żeberko. Śródpiersie ma kształt tępego grotu. Zapiersie ma wyniesioną, nagą część środkową i owłosione boki; jego tylny wyrostek jest rozwidlony. Odnóża cechują się żółtawobrązowymi udami, ciemnorudobrązowymi goleniami i jasnobrązowymi stopami. Spód odwłoka jest brązowy, gęsto owłosiony, o całobrzegiej tylnej krawędzi ostatniego sternitu. Genitalia samca cechują się edeagusem długości 0,7 mm z małą, niewiele szerszą niż dłuższą fallobazą, szerokim u podstawy i nieco zwężonym ku szeroko zaokrąglonemu szczytowi płatem środkowym, na którego wierzchołku leży szeroko półokrągły gonopor oraz dłuższymi od płata środkowego, lekko na zewnętrznych krawędziach łukowatymi, w wierzchołkowej ćwiartce zwężonymi ku tępym szczytom paramerami. Szerokość wierzchołków paramer wykazuje niewielką zmienność geograficzną.

Ekologia i występowanie

Owad orientalny, endemiczny dla Indii, znany z ze stanów Goa, Maharasztra, Karnataka i Kerala. Chrząszcz wodny. Znajdowany był m.in. pod płatami glonów z rodzaju trzęsidło leżącymi na mokrym piasku wśród skalistych klifów nadmorskich. Żeruje na organizmach roślinnych. Osobniki dorosłe przylatują do sztucznych źródeł światła.