Trzęsidło

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Trzęsidło
Ilustracja
Nostoc commune
Systematyka
Domena

bakterie

Typ

sinice

Klasa

Cyanophyceae

Rząd

Nostocales

Rodzina

Nostocaceae

Rodzaj

trzęsidło

Nazwa systematyczna
Nostoc
Vaucher ex Bornet et Flahault 1886

Trzęsidło (Nostoc) – rodzaj kolonijnych sinic, należących do rzędu Nostocales.

Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]

Nostoc verrucosum – u góry plecha, na dole nitkowata kolonia komórek

Komórki trzęsidła mają kształt kulisty lub beczułkowaty, tworzą nici otoczone grubą, galaretowatą pochwą, wewnątrz kolonii oraz z wiekiem rozpływającą się. Nici niespolaryzowane, komórki (poza heterocystami i sporami) niezróżnicowane. Występują w galaretowatych skupieniach (plechach). Plechy mogą być bezkształtne lub kuliste, mikroskopijne lub kilkucentymetrowe. Otoczone są perydermą. Heterocysty pojedyncze, interkalarne lub terminalne. Rozmnażanie kolonii przez hormogonia, akinety lub fragmentację plechy. Występują w rozmaitych siedliskach słodkowodnych (także w wodach słonawych). Niektóre są aerofitami lub żyją w glebie. Część ściśle współżyje z innymi organizmami tworząc porosty lub żyjąc w korzeniach sagowców i podstawach liści gunnery, torfowców i in. Jako organizmy diazotroficzne wiążą azot atmosferyczny, przy czym jest to możliwe tylko w odizolowanych od tlenu i światła heterocystach. Przyswojony azot jest wykorzystywany również przez ich symbiontów.

Wybrane gatunki[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Stefan Gumiński: Fizjologia glonów i sinic. Wrocław: Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego, 1990. ISBN 83-229-0372-3.
  • Barbara Kawecka, Pertti Vesa Eloranta: Zarys ekologii glonów wód słodkich i środowisk lądowych. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1994. ISBN 83-01-11320-0.
  • Marcin Pliński: Glony Zatoki Gdańskiej. Cz. 1: Sinice. Gdańsk: Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego, 1988. ISBN 83-7017-257-1.
  • Nostoc. www.algaebase.org. [dostęp 2008-12-10]. (ang.).