Compsapoderus erythropterus
| Compsapoderus erythropterus | |||
| (Gmelin, 1790) | |||
| |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Gromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Plemię | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
Compsapoderus erythropterus | ||
| Synonimy | |||
| |||
Compsapoderus erythropterus – gatunek chrząszcza z nadrodziny ryjkowców i rodziny podryjowatych.
Chrząszcz o ciele długości od 3,8 do 5 mm, typowo ubarwionym czarno z czerwonymi pokrywami, ale udział barwy czarnej i czerwonej w ubarwieniu jest bardzo zmienny. Ryjek jest krótki, gruby, prawie tak długi jak szeroki, z guzowatą wypukłością pomiędzy znajdującymi się przed środkiem jego długości nasadami 12-członowych czułków[1]. Czułki są krótkie, u samców dłuższe niż u samic[2]. Głowa za dużymi, okrągławymi i wyłupiastymi oczami jest znacznie dłuższa od ryjka i silnie zwęża się ku tyłowi, tworząc szyję. U samca owa szyja jest dłuższa i węższa niż u samicy. Przedplecze jest niewiele szersze niż dłuższe, o kształcie dzwonkowatym, ku przodowi silnie zwężonym i na przednim brzegu węższe niż połowa szerokości jego brzegu tylnego. Powierzchnię przedplecza cechuje bardzo delikatne i rozproszone punktowanie. Prawie prostokątne w zarysie pokrywy mają wyraźnie zaznaczone: guzy barkowe, rzędy i międzyrzędy[1]. Rzeźba pokryw różni się od tej u podobnej oszyndy leszczynowca szerszymi i gładkimi międzyrzędami oraz delikatnymi, prawie równoległymi rzędami, przy braku jakichkolwiek rzędów skróconych[1][2].
Owad ten zasiedla torfowiska, lasy łęgowe, olsy, wilgotne łąki i zarośla czy pobrzeża wód. Jest foliofagiczny. Żeruje głównie na wiązówce błotnej, ale jako jego rośliny żywicielskie odnotowano także krwiściąg lekarski, krwawnicę pospolitą, wierzbownicę błotną i siedmiopalecznik błotny[1][3][4]. Samica składa jaja do liścia zwiniętego w tutkę, podobną do tej u oszyndy leszczynowca. W tutce następuje rozwój larw i przepoczwarczenie[3][1][2]. Owady dorosłe jednego pokolenia spotyka się od kwietnia do czerwca, a kolejnego od połowy lipca do września[1].
Gatunek palearktyczny, rozmieszczony od zachodniej Francji, przez środkową i wschodnią Europę, Turcję i Syberię po Chiny i Japonię[3][4]. Na zachodzie jest gatunkiem zanikającym, w Niemczech całkiem wymarłym wskutek zniszczenia siedlisk. W Polsce występuje w całym kraju[4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f Zdzisław Cmoluch: Klucze do oznaczania owadów Polski Część XIX Chrząszcze – Coleoptera z. 96-97 Rhinomaceridae, Attelabidae. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Polskie Towarzystwo Entomologiczne, 1979, s. 53-54.
- ↑ a b c Hans Gønget, The Nemonychidae, Anthribidae and Attelabidae (Coleoptera) of Northern Europe, N.P. Kristensen (red.), „Fauna Entomologica Scandinavica”, 38, Leiden, Boston, New York, Koln: Brill, 2003, ISSN 0106-8377.
- ↑ a b c B. Burakowski, M. Mroczkowski, J. Stefańska. Chrząszcze – Coleoptera. Ryjkowcowate prócz ryjkowców – Curculionioidea prócz Curculionidae.. „Katalog Fauny Polski”. XXIII (18), 1992.
- ↑ a b c Compsapoderus erythropterus (Gmelin, 1790). [w:] Przyroda Świętokrzyska [on-line]. [dostęp 2019-06-18].