Constant Reformation (1619)
| |
| Klasa | |
|---|---|
| Historia | |
| Początek budowy |
1619 |
 Anglia
| |
| Wejście do służby |
1620 |
| Zatonął |
1651 |
| Dane taktyczno-techniczne | |
| Wyporność |
650 ton |
| Długość |
32 m |
| Szerokość |
10,82 m |
| Zanurzenie |
4,6 m |
| Napęd | |
| żaglowy | |
| Uzbrojenie | |
| 42 dział | |
| Załoga |
280 |
Constant Reformation – angielski trójmasztowy galeon, który wszedł do służby w Royal Navy w 1620 roku. Początkowo klasyfikowany jako Great Ship, następnie jako okręt II rangi. Zatonął w 1651 roku na Azorach.
Projekt i budowa[edytuj | edytuj kod]
W 1618 roku angielska komisja rządowa (Jacobean Commission of Enquiry) opracowała raport postulujący wzmocnienie sił Royal Navy o sześć nowych dużych okrętów. Okręty które klasyfikowano jako Great Ships, miały być nieco mniejsze od już istniejących Royal Ships[1]. Zakładano, że nowe okręty będą stanowiły główną siłę nowej floty. Każdy okręt miał mieć wyporność około 650 ton i uzbrojenie składające się z 42 dział[2]. Okręty miały zostać zbudowane w stoczni w Deptford, pod nadzorem głównego budowniczego okrętów Brytyjskiej Kompanii Wschodnioindyjskiej Williama Burrella. Okręty miały być budowane parami. Kontrakt na budowę dwóch pierwszych jednostek, „Constant Reformation” i „Happy Entrance”, miał wartość 8575 funtów[3]. Budowa „Constant Reformation” rozpoczęła się w 1619 roku, okręt wszedł do służby w 1620 roku[3]. W 1624 roku waga salwy burtowej wynosiła 121 kg[1].
Służba[edytuj | edytuj kod]
Po wejściu do służby w 1620 roku pierwszą misją „Constant Reformation”, wraz z 17 innymi jednostkami, była wyprawa przeciwko piratom bazującym w Algierze. W 1625 roku okręt uczestniczył w zakończonej porażką wyprawie przeciwko hiszpańskiej bazie morskiej w Kadyksie.
Angielska wojna domowa, zatonięcie[edytuj | edytuj kod]
W 1648 roku, podczas angielskiej wojny domowej, „Constant Reformation” przeszedł na stronę rojalistów[1]. Okręt stał się jednostką flagową improwizowanej eskadry dowodzonej przez księcia Ruperta. 20 października 1649 roku okręty opuściły irlandzki port Kinsale, kierując się na południe. Zadaniem eskadry było atakowanie i przejmowanie napotkanych jednostek handlowych, a zdobyte w ten sposób środki miały posłużyć do utrzymania i rozbudowy floty rojalistów. Zadanie zniszczenia floty rojalistów otrzymał dowodzący flotą parlamentu Robert Blake. Eskadra Ruperta schroniła się w Lizbonie 20 listopada 1649 roku, gdzie była blokowana przez okręty parlamentu. 3 września 1650 roku podczas próby przedarcia się przez blokadę Lizbony, „Constant Reformation” został ostrzelany i uszkodzony przez okręt sił parlamentu „George”[4]. Eskadrze sił rojalistów składającej się z sześciu okrętów, udało się ostatecznie opuścić Lizbonę 12 października. Okręty następnie skierowały się na Morze Śródziemne[4]. Na Morzu Śródziemnym okręty zdobyły m.in. duży brytyjski statek handlowy „Marmaduke”. Okręty rojalistów nie odniosły następnie większych sukcesów, ścigane przez okręty parlamentu utraciły sześć jednostek, w tym cztery w hiszpańskim porcie Kartagena[5]. Na początku czerwca 1651 roku, eskadra składająca się już tylko z pięciu okrętów, opuściła Morze Śródziemne.
Rupert planował przeprawę przez Atlantyk, na Karaiby, do enklawy rojalistów na Barbados. Dowódcy poszczególnych okrętów eskadry, podjęli jednak decyzję o udaniu się na Azory. Dodatkowo w tym czasie stan techniczny „Constant Reformation” nie pozwalał na rejs przez Atlantyk. Okręt przeciekał i wymagał remontu. 26 września okręty rojalistów zostały zaskoczone przez nagły sztorm. Przecieki na „Constant Reformation” pogłębiały się, nie pomogła ciągła praca pomp odwadniających ani wyrzucenie za burtę dział okrętowych[6]. Okręt zatonął 30 września 1651 roku, w pobliżu Azorów, zginęło 333 członków jego załogi[7].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c British Second Rate great ship 'Constant Reformation' (1619) ↓.
- ↑ British Warships in the Age of Sail 1603 - 1714 ↓, s. 167.
- ↑ a b British Warships in the Age of Sail 1603 - 1714 ↓, s. 168.
- ↑ a b Prince Rupert at Lisbon, 1649-50 ↓.
- ↑ Prince Rupert in the Mediterranean, 1650-1 ↓.
- ↑ Prince Rupert in the Atlantic, 1651-2 ↓.
- ↑ Constant Reformation (+1651) ↓.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Rif Winfield: British Warships in the Age of Sail 1603 - 1714. Barnslay: Seaforth Publishing, 2009. ISBN 978-1-84832-040-6.
- British Second Rate great ship 'Constant Reformation' (1619). threedecks.org. [dostęp 2021-05-30]. (ang.).
- Constant Reformation (+1651). wrecksite.eu. [dostęp 2021-05-30]. (ang.).
- Prince Rupert at Lisbon, 1649-50. bcw-project.org. [dostęp 2021-05-30]. (ang.).
- Prince Rupert in the Mediterranean, 1650-1. bcw-project.org. [dostęp 2021-05-30]. (ang.).
- Prince Rupert in the Atlantic, 1651-2. bcw-project.org. [dostęp 2021-05-30]. (ang.).