Conus babaensis
| Conus babaensis | |||
| Rolán & Röckel, 2001 | |||
| |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Rząd | |||
| Nadrodzina | |||
| Rodzina | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
Conus babaensis | ||
| Synonimy | |||
|
| |||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2] | |||
 | |||
Conus babaensis – gatunek ślimaka z rodziny stożków (Conidae). Występuje endemicznie u wybrzeży Angoli.
Taksonomia[edytuj | edytuj kod]
Gatunek opisali po raz pierwszy Emilio Rolán i Dieter Röckel w roku 2001. Nazwa gatunkowa pochodzi od miejsca zebrania holotypu (Baía do Baba)[3].
Charakterystyka muszli[edytuj | edytuj kod]
Muszla holotypu ma 25,8 mm długości i 15,7 mm szerokości. Ogólnie długość muszli wynosi 17–32 mm. Ostatni skręt ma kształt od wybrzuszonego stożka do szerokiego owalu. Otwór muszli znacznie szerszy u nasady niż w miejscu łączenia ostatniego skrętu ze skrętką. Kolor tła biały. Na ostatnim skręcie dwa szerokie, jasnobrązowe pasy, biegnące spiralnie, podobnie jak i jeden biały pas. Na polach jasnobrązowych występują niekiedy ciemniejsze brązowe pasy. Skrętka biała z brązowymi liniami wzdłuż szwów. Otwór ujścia biały[3].
Zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]
C. babaensis występuje endemicznie na wybrzeżach południowej Angoli, od Baia do Bapa do Baia das Pipas. Daje to około 30 km linii brzegowej[2]. Spotykany na głębokości 1–3 m[3] pod skałami i w piasku[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e MolluscaBase eds., Conus babaensis Rolán & Röckel, 2001, [w:] MolluscaBase [online] [dostęp 2024-03-15] (ang.).
- ↑ a b Conus babaensis, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ a b c d Emilio Rolán & Dieter Röckel. The endemic species of Conus from Angola. 2. Description of three new species. „Iberus”. 19, s. 57–66, 2001.