Conus tenuilineatus
| Conus tenuilineatus | |||
| Rolán & Röckel, 2001 | |||
| |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Rząd | |||
| Nadrodzina | |||
| Rodzina | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
Conus tenuilineatus | ||
| Synonimy | |||
|
| |||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2] | |||
 | |||
Conus tenuilineatus – gatunek ślimaka z rodziny stożków (Conidae). Występuje endemicznie u wybrzeży Angoli.
Taksonomia[edytuj | edytuj kod]
Gatunek opisali po raz pierwszy Emilio Rolán i Dieter Röckel w roku 2001. Nazwa gatunkowa tenuilineatus pochodzi od wzoru muszli[3] – tenuis oznacza z łaciny „cienki”, zaś lineatus „paskowany”.
Charakterystyka muszli[edytuj | edytuj kod]
U holotypu muszla mierzy 26,7 mm długości i 14,5 mm szerokości; u pozostałych paratypów długość muszli wynosi 18–29 mm, a stosunek szerokości do długości 0,54–0,61. Kolor podstawowy biały lub jasnobrązowy; muszlę pokrywają gęsto rozmieszczone brązowe pasy, układające się podobnie jak włosy, z gęstością 10/cm do 40/cm. Otwór muszli biały[3].
Zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]
C. tenuilineatus występuje endemicznie u wybrzeży Angoli. Północną granicę zasięgu wyznacza Benguela, a południową Cabo de Santa Maria; daje to łącznie 150–160 km linii brzegowej[2]. Gatunek przebywa zakopany w piasku pod kamieniami na głębokości 1–3 m[3].
C. tenuilineatus występuje na jednym obszarze (sympatrycznie) wraz z Conus bulbus, C. neoguttatus, C. variegatus, C. carnalis, C. zebroides, C. nobrei, C. musivus, C. naranjus, C. albuquerqui, C. micropunctatus oraz C. trovaoi.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e MolluscaBase eds., Conus tenuilineatus Rolán & Röckel, 2001, [w:] MolluscaBase [online] [dostęp 2024-03-15] (ang.).
- ↑ a b Conus tenuilineatus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ a b c Emilio Rolán & Dieter Röckel. The endemic species of Conus from Angola. 2. Description of three new species. „Iberus”. 19, s. 57–66, 2001.