Cortinarius acetosus
_Melot_2332376765.jpg)
| |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Klasa | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
Cortinarius acetosus |
| Nazwa systematyczna | |
| Cortinarius acetosus (Velen.) Melot Docums Mycol. 17(no. 68): 65 (1987) | |
Cortinarius acetosus (Velen.) Melot – gatunek grzybów należący do rodziny zasłonakowatych (Cortinariaceae)[1].
Systematyka i nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Cortinarius, Cortinariaceae, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].
Po raz pierwszy opisał go w 1921 r. Josef Velenovský, nadając mu nazwę Hydrocybe acetosa. Obecną nazwę nadał mu w 1977 r. Jacques Melot, przenosząc go do rodzaju Cortinarius[1].
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Średnica 4–6 cm, kształt wypukły do stożkowatego, silnie karbowany z podwiniętym i pofalowanym brzegiem, higrofaniczny. Powierzchnia rdzawo-brązowa, u młodych okazów delikatnie filcowata[2].
O szerokości 3-10 (15) mm, szerokie, grube, rdzawobrązowe, początkowo rdzawe, potem crdzawopłowe. Ostrza postrzępione, jaśniejsze[2].
Wysokość 5–11 cm, grubość 1–1,5 cm, mocny, wrzecionowaty lub lekko zwężający się ku górze. Powierzchnia gładka, bez pozostałości zasnówki, z zanikającymi resztkami osłony, podstawa biała, zawsze spiczasta[2].
Ochrowobeżowy o silnym zapach jodoformu, octu[2].
- Cechy mikroskopowe
Bazydiospory eliptyczno- migdałowate, dość mocno ornamentowane, z rozproszonymi brodawkami, niejednorodne, o wymiarach 9–10,5 (11) × 5–6 (6,5) μm, Q = 1,7.
Występowanie i siedlisko[edytuj | edytuj kod]
Znany jest głównie w Europie, poza nią podano jego występowanie tylko w jednym miejscu w Ameryce Północnej[3]. Brak go w opracowanym w 2003 r. przez Władysława Wojewodę wykazie wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski[4]. Jego stanowiska po raz pierwszy podali Gierczyk i inni w 2018 r.[5]
Naziemny grzyb mykoryzowy[4]. Rośnie pod drzewami liściastymi[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Index Fungorum [online] [dostęp 2023-12-19] (ang.).
- ↑ a b c d e Jacques Gane, Cortinarius acetosus (Velen.) Melot [online] [dostęp 2023-12-19] (fr.).
- ↑ Występowanie Cortinarius acetosus na świecie (mapa) [online], gbif.org [dostęp 2023-12-19].
- ↑ a b Władysław Wojewoda, Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003, s. 157–198, ISBN 83-89648-09-1.
- ↑ Błażej Gierczyk i inni, XXI Wystawa grzybów Puszczy Białowieskiej. Materiały do poznania mykobioty Puszczy Białowieskiej, „Przegląd Przyrodniczy”, 26 (3), 2015, s. 10–50 [dostęp 2023-02-07].