Corynophilus pumilus
| Corynophilus pumilus | |||
| (Klug, 1834) | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Infragromada | |||
| Nadrząd | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Nadrodzina | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Rodzaj |
Corynophilus W.F. Kirby, 1882 | ||
| Gatunek |
Corynophilus pumilusW.F. Kirby, 1882 | ||
| Synonimy | |||
| |||
Corynophilus pumilus – gatunek błonkówki z rodziny Pergidae, jedyny przedstawiciel rodzaju Corynophilus.
Taksonomia[edytuj | edytuj kod]
Gatunek ten został opisany w 1834 roku przez Johanna Kluga jako Cephalocera pumila. Jako miejsce typowe podano Brazylię. Holotypem był samiec. W 1882 roku W.F. Kirby odkrył, że nazwa rodzajowa tego taksonu jest homonimem nazwy nadanej już wcześniej rodzajowi muchówek (Cephalocera Latreille, 1829), i przemianował ją na Corynophilus[1].
Corynophilus pumilus był pierwotnie zaliczany do podrodziny Syzygoniinae. Został on przeniesiony do Acordulecerinae w 1990 przez Davida Smitha. Ten sam autor w 1995 roku wymienił roślinę żywicielską oraz po raz pierwszy opisał wygląd samicy[1].
Zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]
Ameryka Południowa i Północna, notowany w Brazylii (Dystrykt Federalny[1]) oraz w Meksyku[2].
Biologia i ekologia[edytuj | edytuj kod]
Rośliną żywicielską jest krzew Roupala montana z rodziny srebrnikowatych. Larwy minują liście[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d Corynophilus w pergidae.snsb-zsm.de. [dostęp 2022-01-21].
- ↑ Corynophilus pumilus Electronic World Catalog of Symphyta. [dostęp 2022-01-10].