Przejdź do zawartości

Coton de Tuléar

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Coton de Tuléar
Ilustracja
Coton de Tuléar
Kraj patronacki

Francja

Kraj pochodzenia

Madagaskar

Wymiary
Wysokość

25 – 32 (psy), 22 – 28 (suki) cm

Masa

4 – 6 (psy),
3,5 – 5 (suki) kg

Klasyfikacja
FCI

Grupa IX, Sekcja 1,
nr wzorca 283

KC(UK)

Toy

UKC

Grupa 9 – Companion Dog

Wzorce rasy

Coton de Tuléar – jedna z ras psów, należąca do grupy psów do towarzystwa, zaklasyfikowana do sekcji biszonów i ras pokrewnych. Stanowi osobną podsekcję – Coton de Tuléar. Nie podlega próbom pracy[1].

Rys historyczny

[edytuj | edytuj kod]

Nazwa psa jest związana z miejscem, do którego według legendy dotarły dwa psy pochodzące z rozbitego statku żeglarzy francuskich. Tuléar to miasto na południu Madagaskaru, gdzie licznie występowały psy tej rasy. Natomiast coton (fr. bawełna) odnosi się do bardzo miękkiej i puszystej sierści tych psów. W 1971 roku zostały oficjalnie uznane jako rasa przez FCI.[potrzebny przypis]

Wygląd

[edytuj | edytuj kod]

Głowa

[edytuj | edytuj kod]

Krótka, czaszka dość szeroka, stop zaznaczony, nos czarny (dopuszczalny też czekoladowy), kufa prosta.

Raczej okrągłe, ciemne, żywe, dobrze rozmieszczone. Brzegi powiek czarne lub czekoladowe, w zależności od koloru nosa.

Szczęki

[edytuj | edytuj kod]

Zgryz nożycowy lub cęgowy.

Trójkątne, opadające, osadzone wysoko, dość długie. Szerokość ok. 6 cm, długości ok. 7 cm, cienkie, pokryte włosem białym lub jednym z trzech dopuszczalnych:

  • łaty beżowe mniej lub bardziej ciemne
  • mieszanina włosów beżowych i czarnych
  • niewielka ilość czarnych włosów dających wrażenie jasnoszarej łaty.

Umięśniona, lekko łukowata, bez podgardla, skóra nie tworzy fałdów.

Tułów

[edytuj | edytuj kod]

Dłuższy niż wyższy, linia grzbietu minimalnie wypukła, grzbiet zwarty, lędźwie i klatka piersiowa dobrze rozwinięte, brzuch podciągnięty.

Osadzony nisko, dosyć długi (18 cm), koniec uniesiony; w stanie spoczynku sięga poniżej stawu skokowego, w ruchu uniesiony.

Długa (przynajmniej 8 cm), włos bardzo delikatny, sprężysty, puszysty, gęsty. Może być lekko falisty.

Umaszczenie

[edytuj | edytuj kod]

Białe; dopuszczalne są jasnożółte lub jasnoszare znaczenia u szczeniąt. Jaśnieją one wraz z wiekiem[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Alain Fournier: Ilustrowana encyklopedia psów rasowych. s. 336.
  2. Diana Najmanová, Zděnek Humpál Psy rasowe

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Alain Fournier: Ilustrowana encyklopedia psów rasowych. Warszawa: Carta Blanca. Grupa Wydawnicza PWN, 2012. ISBN 978-83-7705-179-5.
  • Eva-Maria Krämer "Rasy psów", Oficyna Wydawnicza MULTICO Sp. z o.o., Warszawa 2003