Przejdź do zawartości

Cricetulus barabensis griseus

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Cricetulus barabensis griseus[1]
Milne-Edwards, 1867
Ilustracja
Osobnik dziko ubarwiony
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Rząd

gryzonie

Rodzina

chomikowate

Podrodzina

chomiki

Rodzaj

chomiczak

Gatunek

chomiczak pręgowany

Podgatunek

Cricetulus barabensis griseus

Synonimy
  • Cricetulus griseus Milne-Edwards, 1867

Cricetulus griseuspodgatunek chomiczaka pręgowanego, ssaka z podrodziny chomików (Cricetinae) w obrębie rodziny chomikowatych (Cricetidae). Zamieszkuje Azję. Gatunek hodowlany.

Systematyka

[edytuj | edytuj kod]

Status taksonomiczny tego gatunku nie jest pewny. Został on opisany przez A. Milne-Edwardsa w 1867 roku jako gatunek, lecz później uznano go za podgatunek chomiczaka pręgowanego (Cricetulus barabensis), a następnie ponownie za odrębny gatunek[2]. Współcześnie C. griseus jest najczęściej uznawany za synonim[1][2] lub podgatunek[3] C. barabensis.

Występowanie

[edytuj | edytuj kod]

C. b. griseus zamieszkuje Mongolię i północne Chiny; środowisko życia stanowią skaliste równiny i stepy[4].

Wygląd

[edytuj | edytuj kod]

C. b. griseus ma wiele cech wspólnych z chomiczkiem syryjskim. Cała sylwetka oraz sposób poruszania się są u obu gatunków bardzo podobne. C. b. griseus mierzy 8–12 cm (dla porównania u chomiczka syryjskiego jest to 15–18 cm), w tym na ogon przypadają 2–3 cm[4]. Masa ciała wynosi 30-35 gramów. Samce są większe od samic[5]. Posiada długą czarną pręgę, biegnącą wzdłuż grzbietu. Ciało C. b. griseus, w przeciwieństwie do innych chomików karłowatych, jest walcowate. Ma krótkie, silne i przystosowane do długich biegów łapy. Przednie mają 4 wykształcone palce i zredukowany kciuk, tylne mają 5 palców. Łapy są nieowłosione. Ssak ten ma najdłuższy ogon ze wszystkich chomików, który pomaga zwierzęciu we wspinaniu się[6]. Ogon jest również nieowłosiony. U chomików karłowatych gruczoł zapachowy położony jest pośrodku brzucha. C. b. griseus mają duże wypukłe oczy, charakterystyczne dla zwierząt aktywnych nocą, choć chomik chiński bywa aktywny także w godzinach dziennych.

Rozród

[edytuj | edytuj kod]

Przeciętna wielkość miotu wynosi 4 młode. Uzyskują dojrzałość płciową po 90 dniach i rozmnażają się do ukończenia 12-15 miesięcy[7].

Długość ciąży wynosi 18–21 dni[8]. Przez kilka dni przed urodzeniem samica będzie przepędzać samca z gniazda[9]. Młode przestają pić mleko matki w wieku około 21 dni[7].

Osobniki młode zaczynają pokrywać się sierścią po 5 dniach od urodzenia. Po 14 dniach są już w pełni owłosione; wtedy też są w stanie pożywiać się i pić samodzielnie. W wieku 8 tygodni można już pewnie odróżnić samca od samicy[8].

C. griseus osiąga wiek 2,5–3 lat[10].

Ekologia

[edytuj | edytuj kod]

Chomiczak ten jest jedynym znanym żywicielem Demodex sinocricetuli z rodziny nużeńcowatych[11][12].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Cricetulus barabensis griseus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. a b Wilson Don E. & Reeder DeeAnn M. (red.) Cricetulus barabensis. w: Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3.) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. (ang.) [dostęp 2018-02-09]
  3. C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 342. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
  4. a b Sarah Wolfensohn & Maggie Lloyd: Handbook of Laboratory Animal Management and Welfare. John Wiley & Sons, 2013. ISBN 978-1-118-47824-0.
  5. Mark A. Mitchell, Thomas N. Tully: Manual of Exotic Pet Practice. Elsevier Health Sciences, 2009. ISBN 978-1-4160-0119-5.
  6. Chinese Hamsters. Junior Breeder and Exhibitor of Chinese and Roborovski Hamster. [dostęp 2018-02-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-01-20)].
  7. a b John E. Harkness, Patricia V. Turner, Susan Vande Woude & Colette L. Wheler: Harkness and Wagner’s Biology and Medicine of Rabbits and Rodents. John Wiley & Sons, 2013. ISBN 978-1-118-70890-3.
  8. a b Heather Carol: Chinese Hamsters. Southern Hamster Club. [dostęp 2018-02-09].
  9. Breeding Dwarf Hamsters. Hamsterrific.com. [dostęp 2018-02-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-02-08)].
  10. Overview of Chinese Striped Hamsters as Pets. the Spruce, 2017-03-10. [dostęp 2018-02-09].
  11. Clifford E. Desch, Jr., Richard J. Hurley. Demodex sinocricetuli: New Species of Hair Follicle Mite (Acari: Demodecidae) from the Chinese Form of the Striped Hamster, Cricetulus barabensis (Rodentia: Muridae). „Journal of Medical Entomology”. 34 (3), s. 317–320, 1997. DOI: 10.1093/jmedent/34.3.317. 
  12. Joanna N. Izdebska, Leszek Rolbiecki. The biodiversity of demodecid mites (Acariformes: Prostigmata), specific parasites of mammals with a global checklist and a new finding for Demodex sciurinus. „Diversity”. 12, s. 261-299, 2020. DOI: 10.3390/d12070261.