Cubryńska Dziura III
Plan jaskini | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Położenie | |
Właściciel | |
Długość |
5,5 m |
Deniwelacja |
2,5 m |
Wysokość otworów |
2016 m n.p.m. |
Wysokość otworów nad dnem doliny |
106 m |
Ekspozycja otworów |
ku NW |
Data odkrycia |
znana od dawna |
Kod |
(nr inwentarzowy PIG) T.L-22.07 |
Położenie na mapie Tatr | |
Położenie na mapie Karpat | |
49°11′29″N 20°03′22″E/49,191383 20,056078 |
Cubryńska Dziura III (Górna Dziura) – jaskinia, a właściwie schronisko, w Dolinie Rybiego Potoku w Tatrach Wysokich. Wejście do niej znajduje się w północnym zboczu Cubryny opadającym z Małej Galerii Cubryńskiej, w pobliżu jaskiń Cubryńska Dziura I i Cubryńska Dziura II, na wysokości 2016 metrów n.p.m. Długość jaskini wynosi 5,5 metrów, a jej deniwelacja 2,5 metrów[1].
Opis jaskini
[edytuj | edytuj kod]Jaskinię stanowi idący stromo do góry, prosty korytarz zaczynający się w dużym, prostokątnym otworze wejściowym, a kończący wnęką po 5 metrach[2].
Przyroda
[edytuj | edytuj kod]W jaskini nie ma nacieków. Na ścianach rosną porosty[2].
Historia odkryć
[edytuj | edytuj kod]Ze względu na to, że bardzo duży otwór jaskini jest dobrze widoczny ze szlaku prowadzącego do Wrót Chałubińskiego wiedziano o niej od dawna. Jak podał Władysław Cywiński, pierwszymi, którzy zwiedzili jaskinię byli A. Lachiewicz i M. Pawlikowski. Było to 24 września 1999 roku przy okazji wspinaczki drogą o nazwie Cubryński Komin z Dziurami. Jaskinię nazwano wtedy Górna Dziura[2].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Jaskinie Tatr [online], 16 sierpnia 2017 [dostęp 2018-10-21] [zarchiwizowane z adresu 2017-08-16] .
- ↑ a b c Jaskinie Polski, Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy [online], jaskiniepolski.pgi.gov.pl [dostęp 2017-08-27] (pol.).