Cykl Metona

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Cykl Metona – okres wynoszący 19 lat, po którym fazy Księżyca przypadają na te same dni miesiąca roku słonecznego lub sezonowego[1]. Odpowiada w przybliżeniu 235 miesiącom księżycowym. Ponieważ 19 lat po 12 miesięcy ma ich 228, w okresie tym należało dodać 7 miesięcy (w komputystyce w 2, 5, 8, 10, 13, 16 i 19 roku)[2]. Cykl został obliczony około 433 roku p.n.e. przez greckiego astronoma Metona z Aten. Obliczenia na podstawie obecnych danych wykazują, że 235 lunacji obejmuje okres 6939 dni 16,5 godzin, a 19 lat słonecznych to 6939 dni i 14,5 godzin[3].

Cykl był w użyciu do 46 roku p.n.e do momentu kalendarza juliańskiego. Nadal posługuje się nim kalendarz żydowski[4].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Metona cykl, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2023-04-23].
  2. Bronisław Włodarski, Chronologia polska, 1957 s.106
  3. Encyklopedia Britannica. Ziemia i Wszechświat.. Poznań: Wydawnictwo KURPISZ S.A., 2006, s. 91. ISBN 978-83-60563-25-0.
  4. Piotr Amsterdamski, Bolesław Orłowski, Małgorzata Yamazaki, Słownik uczonych, Warszawa: Horyzont, 2002, s. 406-407, ISBN 83-7311-430-0, OCLC 52743550 [dostęp 2022-02-18].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]