Czapla szarobrzucha
| Ardea sumatrana[1] | |||
| Raffles, 1822 | |||
| |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Infragromada | |||
| Rząd | |||
| Rodzina | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
czapla szarobrzucha | ||
| Synonimy | |||
|
| |||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3] | |||
 | |||
| Zasięg występowania | |||
| |||
Czapla szarobrzucha[4] (Ardea sumatrana) – gatunek dużego ptaka z rodziny czaplowatych (Ardeidae), zamieszkujący Azję Południowo-Wschodnią i Australazję. Nie jest zagrożony.
Systematyka[edytuj | edytuj kod]
Gatunek ten opisał w 1822 roku Thomas Stamford Raffles, nadając mu nazwę Ardea sumatrana, która obowiązuje do tej pory[4][5]. Jako miejsce typowe autor wskazał Sumatrę[2][6]. Nie wyróżnia się podgatunków[2][5]. Z północnej Australii opisano podgatunek A. s. mathewsae[2], ale nie jest on obecnie uznawany[5].
Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]
Długość ciała 100–115 cm, długość dzioba około 183 mm; masa ciała 1300–2600 g[7]. Jest podobna do czapli purpurowej, ale jest od niej większa i ciemniejsza. Upierzenie ciemnoszare.
Lata powoli z esowato zgiętą szyją, co jest cechą charakterystyczną u czaplowatych i bąków, i odróżnia te ptaki od bocianów, żurawi i warzęch, które podczas lotu wyciągają szyję do przodu.
Zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]
Występuje od Mjanmy, Tajlandii i południowego Wietnamu po Filipiny, Indonezję, Papuę-Nową Gwineę i północną Australię[2].
Ekologia i zachowanie[edytuj | edytuj kod]
Na siedliska wybiera wyspy, rafy koralowe, lasy namorzynowe, duże rzeki. Sporadycznie można ją znaleźć w głębi lądu przy płytkich zbiornikach wodnych.
Odżywia się, brodząc w płytkiej wodzie, łowiąc ryby długim, ostrym dziobem. Szukając pożywienia, czatuje nieruchomo lub powoli śledzi ofiarę.
Status[edytuj | edytuj kod]
Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznaje czaplę szarobrzuchą za gatunek najmniejszej troski (LC – Least Concern)[3]. Liczebność populacji szacuje się na 12–73 tysięcy dorosłych osobników, a jej trend uznawany jest za spadkowy, choć niektóre populacje mogą być stabilne[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Ardea sumatrana, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b c d e f Great-billed Heron (Ardea sumatrana). IBC: The Internet Bird Collection. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-22)]. (ang.).
- ↑ a b c Ardea sumatrana, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ a b Systematyka i nazwa polska za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: Ardeidae Leach, 1820 - czaplowate - Herons (Wersja: 2020-06-25). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2022-11-04].
- ↑ a b c F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): IOC World Bird List (v12.2). [dostęp 2022-11-04]. (ang.).
- ↑ T.S. Raffles. Second Part of the Descriptive Catalogue of a Zoological Collection made in the Island of Sumatra and its Vicinity. „Transactions of the Linnean Society of London”. 13 cz. 2, s. 325, 1822. (ang.).
- ↑ Handbook of the Birds of the World. Josep del Hoyo, Andrew Elliott & Jordi Sargatal (red.). T. 1: Ostrich to Ducks. Barcelona: Lynx Edicions, 1992, s. 407. ISBN 84-87334-10-5. (ang.).
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Zdjęcia, nagrania głosów i krótkie filmy. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. (ang.).