Czarny sos polski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Czarny sos polski - (także: pieprzny)[1], jeden z podstawowych sosów staropolskiej kuchni. Przygotowywany jest na bazie octu, miodu z dodatkiem imbiru i pieprzu. Dla uzyskania ciemnej barwy używano spalonej słomy i przetartych powideł śliwkowych.

Sos stosowany jest do ryb, mięs, ale przede wszystkim do gęsi. Gęś z czarnym sosem podana konkurentowi oznaczała odrzucenie oświadczyn[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Kłosy T. 46 1888. s. 210
  2. Klementyna z Tańskich Hoffmanowa. Dziennik Franciszki Krasińskiej 2013. s. 25