Czekoladowa plamistość bobiku

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Objawy na liściach bobu. Podobne powstają na liściach bobiku

Czekoladowa plamistość bobikugrzybowa choroba bobiku wywołana przez Botrytis fabae. Ten sam patogen u bobu wywołuje czekoladową plamistość bobu[1].

Występowanie i szkodliwość[edytuj | edytuj kod]

W Polsce na plantacjach bobiku choroba jest częsta. Powoduje brązowienie i zasychanie porażonych liści, co osłabia wzrost rośliny. Porażone pąki, kwiaty i zawiązki strąków opadają, wskutek czego nie następuje wytwarzanie nasion. Grzybnia patogenu może przenikać także przez okrywę strąków i atakować zawiązane już nasiona. Przy sprzyjającej patogenowi pogodzie może zostać porażonych do 35% nasion bobiku, a spadek plonu wynosi do 25%[2].

Objawy[edytuj | edytuj kod]

Pierwsze objawy pojawiają się w okresie kwitnienia bobiku. Patogen atakuje głównie starsze tkanki, stąd też choroba nasila się dopiero w drugiej połowie sezonu wegetacyjnego. Na liściach mają postać drobnych plamek o średnicy 1–2 mm i charakterystycznej czekoladowej barwie. Barwa ta pochodzi od melaniny powstającej w wyniku utleniania przez patogen aminokwasu tyrozyna. Z czasem plamki powiększają się, a dookoła nich tworzy się biała obwódka. Silnie porażone liście brunatnieją, zasychają i opadają. Plamki powstają także na kwiatach, łodygach i strąkach, tu mają jednak mniej intensywną barwę[2].

Epidemiologia[edytuj | edytuj kod]

Zimuje grzybnia patogenu w porażonych nasionach i resztkach pożniwnych pozostających na polu po zbiorze. Rozwijając się w nich tworzy zarodniki konidialne, które wiosną dokonują infekcji pierwotnej na nowych roślinach bobu i bobiku. Na porażonych roślinach znów wytwarzane są zarodniki konidialne, które dokonują infekcji wtórnych rozprzestrzeniając chorobę[2].

Rozprzestrzenianiu się infekcji (zarówno pierwotnej, jak i wtórnej) sprzyja długotrwała deszczowa pogoda i umiarkowanie ciepła temperatura[3].

Ochrona[edytuj | edytuj kod]

Ogranicza się rozwój choroby przez:

  • używanie do siewu zdrowych nasion,
  • stosowanie kilkuletniego zmianowania,
  • dokładne przyorywanie resztek roślin po zbiorze,
  • zaprawianie nasion[3][2].
  • w okresie wegetacji opryskiwanie roślin fungicydami. Ogranicza to rozwój również innych chorób grzybowych – askochytozy bobiku. Skutecznie choroby te zwalczają takie preparaty, jak: Bravo 500 SC, Dithane NeoTec 75 WG, Gwarant 500 SC, Topsin M 500 SC. Stosuje się 2-3 opryskiwania w odstępach 10-dniowych, najlepiej za każdym razem innym preparatem[4].


Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Zbigniew Borecki, Małgorzata Solenberg (red.), Polskie nazwy chorób roślin uprawnych, wyd. 2, Poznań: Polskie Towarzystwo Fitopatologiczne, 2017, ISBN 978-83-948769-0-6.
  2. a b c d Zofia Fiedorow, Barbara Gołębniak, Zbigniew Weber, Choroby roślin rolniczych, Poznań: Wyd. AR Augusta Cieszkowskiego w Poznaniu, 2008, s. 158,159, ISBN 978-83-7160-468-3.
  3. a b Selim Kryczyński, Zbigniew Weber (red.), Fitopatologia, t. 2. Choroby roślin uprawnych, Poznań: Powszechne Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 2011, s. 382, 383, ISBN 978-83-09-01077-7.
  4. Encyklopedia roślin. Czekoladowa plamistość [online] [dostęp 2017-07-09].