Czyż szafranowy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Czyż szafranowy
Spinus siemiradzkii[1]
(von Berlepsch i Taczanowski, 1884)
Ilustracja
Samiec i samica na ilustracji dołączonej do pierwszego opisu (autor: J.G. Keulemans)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

wróblowe

Podrząd

śpiewające

Rodzina

łuszczakowate

Podrodzina

łuskacze

Plemię

Carduelini

Rodzaj

Spinus

Gatunek

czyż szafranowy

Synonimy
  • Chrysomitris siemiradzkii von Berlepsch & Taczanowski, 1884
  • Sporagra siemiradzkii (von Berlepsch & Taczanowski, 1884)[2]
  • Carduelis seimiradzkii (von Berlepsch & Taczanowski, 1884)[2]
  • Carduelis siemiradzkii (von Berlepsch & Taczanowski, 1884)[2]
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3]

Zasięg występowania
Mapa występowania

Czyż szafranowy[4][5] (Spinus siemiradzkii) – gatunek małego ptaka z rodziny łuszczakowatych (Fringillidae), występujący w północno-zachodniej części Ameryki Południowej. Nie jest zagrożony wyginięciem[3].

Systematyka[edytuj | edytuj kod]

Gatunek ten jako pierwsi opisali Hans von Berlepsch i Władysław Taczanowski w 1884 roku na łamach „Proceedings of the Zoological Society of London”. Autorzy nadali ptakowi nazwę Chrysomitris siemiradzkii, a jako miejsce typowe wskazali Guayaquil w Ekwadorze[6][7]. Obecnie gatunek umieszczany jest w rodzaju Spinus[1][5][6][8]. Nie wyróżnia się podgatunków[6][8].

Epitet gatunkowy pochodzi od Józefa Siemiradzkiego (1858–1933) – polskiego paleontologa, geologa i badacza tropikalnej Ameryki[9], który dostarczył autorom pierwszego opisu okazy typowe[7].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Niewielki ptak o rozmiarze ciała 10–11 cm, żółto-szarym i żółtym ubarwieniu, czarnej głowie i krótkim czarnym ogonie. Podobnie jak u większości ptaków z rodzaju Spinus czyż szafranowy ma czarne skrzydła z wyraźną żółtą opaską na piórach lotnych. Samica różni się od samca mniej intensywnymi kolorami i żółto-szarym ubarwieniem głowy[6][10].

Zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]

Czyż szafranowy występuje w południowo-zachodnim Ekwadorze (w prowincjach Manabí, Santa Elena, Guayas i Loja) i skrajnie północno-zachodnim Peru (Region Tumbes)[11][6].

Ekologia[edytuj | edytuj kod]

Czyż szafranowy zamieszkuje półpustynne zarośla i suche lasy oraz suche trawy i zarośla na obrzeżach lasu na wysokościach do 750 m n.p.m. Rozmnaża się w porze deszczowej w okresie styczeń–maj. Występuje w niewielkich grupach, czasem dochodzących jednak nawet do 30 osobników[12][13].

Status i ochrona[edytuj | edytuj kod]

W Czerwonej księdze gatunków zagrożonych IUCN czyż szafranowy od 2021 roku jest klasyfikowany jako gatunek najmniejszej troski (LC, Least Concern); wcześniej, od 1994 był uznawany za gatunek narażony (VU, Vulnerable). Liczebność populacji w 2019 roku szacowano na 2500–9999 dorosłych osobników. Jej trend ocenia się jako lekko spadkowy ze względu na utratę i degradację siedlisk[3].

Organizacja BirdLife International wymienia 11 ostoi ptaków IBA, w których ten gatunek występuje, 9 w Ekwadorze (m.in. Park Narodowy Machalilla) i 2 w Peru (Park Narodowy Cerros de Amotape, Coto de Caza El Angolo)[11].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Spinus siemiradzkii, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. a b c Denis Lepage: Saffron Siskin Spinus siemiradzkii (von Berlepsch & Taczanowski, 1884) – synonyms. Avibase. [dostęp 2021-08-04]. (ang.).
  3. a b c Spinus siemiradzkii, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  4. P. Mielczarek & W. Cichocki. Polskie nazewnictwo ptaków świata. „Notatki Ornitologiczne”. Tom 40. Zeszyt specjalny, s. 411, 1999. 
  5. a b Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Podrodzina: Carduelinae Vigors, 1825 - łuskacze (wersja: 2021-07-12). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2021-08-07].
  6. a b c d e Josep del Hoyo, Andrew Elliott, David Christie (red.): Handbook of the Birds of the World. Cz. 15: Tanagers to New World Blackbirds. Barcelona: Lynx Edicions, 2010, s. 554. ISBN 978-84-96553-68-2. (ang.).
  7. a b H. von Berlepsch, W. Taczanowski, Liste des Oiseaux recueillis par MM. Stolzmann et Siemiradzki dans l'Ecuadeur occidental, „Proceedings of the Zoological Society of London”, 1883, 1884, s. 551–552 + pl. L (fr.).
  8. a b F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Finches, euphonias, longspurs, Thrush-tanager. IOC World Bird List (v11.2). [dostęp 2021-07-22]. (ang.).
  9. siemiradzkii, [w:] The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca [dostęp 2022-02-14] (ang.).
  10. Chardonneret safran Tarin safran Spinus siemiradzkii - Saffron Siskin. 1996-2021 Oiseaux.net. [dostęp 2021-08-04]. (ang.).
  11. a b Data table and detailed info: Saffron Siskin Spinus siemiradzkii. BirdLife International. [dostęp 2023-12-27]. (ang.).
  12. Species factsheet: Saffron Siskin Spinus siemiradzkii. BirdLife International, 2021. [dostęp 2021-08-05]. (ang.).
  13. Saffron Siskin Spinus siemiradzkii. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. [dostęp 2021-08-04]. (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]