Dąbrowa świetlista
Dąbrowa świetlista − typ lasu dębowego charakteryzujący się skąpą warstwą krzewów i bogatym gatunkowo, bujnym runem. W Polsce zbiorowiska tego rodzaju zanikają[1]. Drzewostan tych lasów tworzony jest głównie przez dąb bezszypułkowy, a na północnym wschodzie Polski również dąb szypułkowy[2].
Dąbrowa świetlista związana jest z działalnością ludzi, powstała za sprawą prawa chłopów do wypasania zwierząt hodowlanych w pańskich lasach[1], a także takich działań jak wykaszanie runa, grabienie ściółki i zbiór żołędzi[3]. Ten typ lasu jest charakterystyczny dla Polski środkowej i wschodniej[2]. Po II wojnie światowej wypasu na obszarach leśnych zakazano, by zwierzęta nie niszczyły upraw leśnych, a jego tradycja zachowała się jedynie w kilku miejscowościach w Polsce. Efektem było zarastanie lasów gatunkami drzew i krzewów, które mocno zacieniają ich dno[1] i tym samym utrudniają rozwój gatunków światłolubnych[3]. Dla istnienia tego typu lasu konieczne jest wypasanie w lesie zwierząt, które wyjadają składniki runa, ponieważ koszenie prowadzi do nadmiernego rozrostu traw, które tworzą gęstą darń. Na początku XXI wieku w Polsce było nie więcej niż 200 ha dobrze zachowanej dąbrowy świetlistej[1].
Rośliny runa charakterystyczne dla dąbrowy świetlistej to turzyca pagórkowata, pięciornik biały, dzwonek brzoskwiniolistny, dziurawiec skąpolistny i dzwonecznik wonny. Dąbrowa świetlista jest uważana za najbogatszy florystycznie polski typ lasu, a zachowane siedliska są chronione przez Unię Europejską w ramach obszarów Natura 2000[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e Leśnicy ze Strzałowa odtwarzają cenny typ lasu. [w:] PAP - Nauka w Polsce [on-line]. 2014-09-04. [dostęp 2014-09-11]. (pol.).
- ↑ a b Dąbrowa świetlista. Definicja terminu. Ekologia.pl. [dostęp 2014-09-11]. (pol.).
- ↑ a b Karolina Gizińska: Świetlista dąbrowa. 2014-09-02. [dostęp 2014-09-11]. (pol.).