Przejdź do zawartości

Dama pikowa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Dama pikowa z atlasowej talii kart autorstwa Adolfa Charlemagne’a(inne języki), 1850 rok

Dama pikowakarta do gier karcianych z wizerunkiem damy pikowej oraz nowela Aleksandra Puszkina Dama pikowa (1834), na podstawie której powstały opery, operetka, balet, spektakle, filmy i muzyka filmowa.

Adaptacje noweli Aleksandra Puszkina

[edytuj | edytuj kod]

Operetka

[edytuj | edytuj kod]
  • Dama pikowa – balet Rolanda Petita z początku lat 70. XX wieku, oryg. La Dame de Pique, po 2001 przygotowany w nowej choreografii i z nową oprawą muzyczną[1]

Muzyka

[edytuj | edytuj kod]
  • Dama pikowa – polski spektakl telewizyjny w reżyserii Ireneusza Kanickiego z 1964 roku[3]
  • Dama pikowa – radziecki spektakl telewizyjny w reżyserii Piotra Fomienki(inne języki) z 1969 roku, oryg. Пиковая дама
  • Dama pikowa – radziecki spektakl telewizyjny w reżyserii Piotra Fomienki z 1985 roku, oryg. Пиковая дама

Na podstawie noweli Puszkina Dama pikowa powstał również radziecki film Te... trzy wierne karty...(inne języki) w reżyserii Aleksandra Orłowa(inne języki) z 1988 roku, oryg. «Эти... три верные карты...»[6].

Inne znaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Literatura

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Roland Petit’s La dame de pique (2006). worldcat.org. [dostęp 2025-02-15]. (ang.).
  2. Robert Cummings: Sergey Prokofiev, Pique Dame (The Queen of Spades), film score, Op. 70. allmusic.com. [dostęp 2025-02-15]. (ang.).
  3. Dama pikowa (spektakl telewizyjny) w bazie filmpolski.pl.
  4. Chevrolet Tele-Theatre. Season 2 (NBC) (1949–50). ctva.biz. [dostęp 2025-02-16]. (ang.).
  5. Alles auf Pique Dame (1989). filmportal.de. [dostęp 2025-02-16]. (niem.).
  6. Эти... три верные карты... (1988). kino.mail.ru. [dostęp 2025-02-16]. (ros.).
  7. „Przegląd Historyczno-Wojskowy”. Tom 6 (wyd. 4–5), s. 12, 2005. Warszawa: Ministerstwo Obrony Narodowej. ISSN 1640-6281. 
  8. Oiva Paloheimo: Patarouva; romaani. Helsinki: W. Söderström, 1956, s. 1–259. OCLC 36061008.