Daniel Hellebuyck
| Data i miejsce urodzenia |
5 lipca 1933 | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
26 maja 2001 | |||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||
| ||||||||||
Daniel Hellebuyck (ur. 5 lipca 1933 w Petegem-aan-de-Leie, zm. 26 maja 2001 w Oudenaarde[1]) – belgijski bokser, medalista mistrzostw Europy z 1955, olimpijczyk.
Kariera w boksie amatorskim[edytuj | edytuj kod]
Zdobył brązowy medal w wadze koguciej (do 54 kg) na mistrzostwach Europy w 1955 w Berlinie Zachodnim po wygraniu dwóch walk i przegranej w półfinale z późniejszym złotym medalistą Zenonem Stefaniukiem[2].
Wystąpił w tej kategorii wagowej na igrzyskach olimpijskich w 1956 w Melbourne, ale przegrał pierwszą walkę z Owenem Reillym z Wielkiej Brytanii i odpadł z turnieju[1].
Kariera w boksie zawodowym[edytuj | edytuj kod]
Przeszedł na zawodowstwo w 1957. Stoczył 13 walk, z których wygrał 9 (wszystkie na punkty) i przegrał 4 (1 przed czasem). Nie walczył o żaden tytuł. Zakończył karierę w 1959[3].
Rodzina[edytuj | edytuj kod]
Jego syn Eddy Hellebuyck był znanym lekkoatletą specjalizującym się w biegach długodystansowych. Reprezentował Belgię w maratonie na igrzyskach olimpijskich w 1996 w Atlancie. Później uzyskał obywatelstwo Stanów Zjednoczonych i reprezentował to państwo[4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Danny Hellebuyck [online], olympedia.org [dostęp 2021-09-28] (ang.).
- ↑ 11.European Championships – West Berlin, FRG – May 27 – June 5, 1955 [online], amateur-boxing.strefa.pl [dostęp 2021-09-28] (ang.).
- ↑ Danny Hellebuyck [online], boxrec.com [dostęp 2021-09-28] (ang.).
- ↑ Eddy Hellebuyck [online], olympedia.org [dostęp 2021-09-28] (ang.).