Zenon Stefaniuk

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zenon Stefaniuk
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

8 lipca 1930
Wojnów

Data i miejsce śmierci

10 lipca 1985
Katowice

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Polska
Mistrzostwa Europy
złoto Warszawa 1953 waga kogucia
złoto Berlin Zach. 1955 waga kogucia
Mistrzostwa Polski
brąz Gdańsk 1950 waga piórkowa
srebro Łódź 1951 waga kogucia
złoto Warszawa 1952 waga kogucia
złoto Poznań 1953 waga kogucia
złoto Warszawa 1954 waga piórkowa
złoto Kraków 1955 waga kogucia
Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi
Grób Zenona Stefaniuka na cmentarzu Witomińskim

Zenon Stefaniuk (ur. 8 lipca 1930 w Wojnowie, zm. 10 lipca 1985 w Katowicach) – polski bokser, dwukrotny mistrz Europy.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Syn Zygmunta. Największe sukcesy odnosił w wadze koguciej. Został w niej dwa razy mistrzem Europy: podczas Mistrzostw Europy w Warszawie w 1953, a także na następnych mistrzostwach w Berlinie Zachodnim (1955).

Startował w Igrzyskach Olimpijskich w Melbourne (1956) – w eliminacjach przegrał z Chilijczykiem Claudio Barrientosem, kwestionowano obiektywność tego werdyktu sędziowskiego[1].

Cztery razy zdobywał mistrzostwo Polski: w 1952, 1953 i 1955 w wadze koguciej, oraz w 1954 w wadze piórkowej. W 1951 był wicemistrzem Polski w wadze koguciej, a w 1950 brązowym medalistą w piórkowej.

Siedem razy wystąpił w reprezentacji Polski odnosząc 6 zwycięstw i 1 raz przegrywając.

Stoczył 262 walki, z których wygrał 245, 3 zremisował a 14 przegrał.

Był zawodnikiem Związkowca Gdynia, Gwardii Gdańsk i BBTS Bielsko-Biała w latach 1946 - 1957.

W 1953 został odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi za zasługi i osiągnięcia w dziedzinie kultury fizycznej i sportu[2].

Po zakończeniu kariery pracował jako trener.

Dwa razy znalazł się wśród laureatów Plebiscytu Przeglądu Sportowego: w 1953[3] zajął 3. miejsce, a w 1955 szóste.

Pochowany na cmentarzu Witomińskim w Gdyni (kwatera 11-9-26)[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. W. Lipniacki, A. Miller: Od Aten do Melbourne 1896-1956. Warszawa: Sport i Turystyka, 1957, s. 179, 180.
  2. M.P. z 1953 r. nr 57, poz. 720
  3. Plebiscyt ten nie odbył się bezpośrednio po zakończeniu roku 1953, lecz dopiero w 1988. Laureatów wybierali znani działacze i dziennikarze sportowi.
  4. Wyszukiwarka cmentarna - Cmentarze Komunalne w Gdyni

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]