Daniele Delfino

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Daniele Delfino
Kardynał prezbiter
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

22 stycznia 1688
Wenecja

Data i miejsce śmierci

13 marca 1762
Udine

Arcybiskup Udine
Okres sprawowania

1751–1762

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Sakra biskupia

7 kwietnia 1715

Kreacja kardynalska

10 kwietnia 1747
Benedykt XIV

Kościół tytularny

Santa Maria sopra Minerva

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

7 kwietnia 1715

Konsekrator

Fabrizio Paolucci

Daniele Delfino (ur. 22 stycznia 1688 w Wenecji, zm. 13 marca 1762 w Udine) – włoski kardynał.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 22 stycznia 1688 roku Wenecji, jako syn Danielego III Delfino i Pisany Bembo[1]. Studiował na Uniwersytecie Padewskim, gdzie uzyskał doktorat[1]. 6 grudnia 1714 roku został tytularnym arcybiskupem Aureliopolis i koadiutorem patriarchatu Akwilei, a 7 kwietnia 1715 roku przyjął sakrę[2]. W 1734 roku zsukcedował diecezję akwilejską[2]. 10 kwietnia 1747 roku został kreowany kardynałem prezbiterem i otrzymał kościół tytularny Santa Maria sopra Minerva[2]. W 1751 roku Benedykt XIV wygasił patriarchat Akwilei i erygował w jego miejsce diecezje Udine i Gorycja[1]. W tym samym roku Delfino został arcybiskupem tej pierwszej[1]. Zmarł 13 marca 1762 roku w Udine[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e Daniele Delfino. The Cardinals of the Holy Roman Church. [dostęp 2019-05-16]. (ang.).
  2. a b c Daniele Delfino. catholic-hierarchy.org. [dostęp 2019-05-16]. (ang.).