Daniele Dolfin (ur. 1748)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Daniele Dolfin (ur. 1748, zm. 1798[1]) – wenecki dyplomata.

W 1767 roku poślubił Giustinianę Gradenigo.

Daniele Dolfin przybył w roku 1780 do Paryża w charakterze ambasadora Republiki Weneckiej, by zastąpić Marco Zeno. Zamierzał wykształcić swego syna i córkę w kulturze francuskiej (syna kształcił u swego boku, a córkę oddał na nauki do zakonnic), oboje zmarli niedługo po przyjeździe i Dolfin musiał wrócić do Wenecji by tam je pochować. Jego żal był tak wielki, że po powrocie do Paryża unikał imprez towarzyskich i ograniczał kontakty z paryżanami. Jego misja zakończyła się w 1785 r. W 1786 roku został weneckim senatorem.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Daniele Andrea Dolfin (1748-1798) [online], bnf.fr [dostęp 2024-04-22] (fr.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • C. Goldoni, Pamiętniki, Warszawa 1958, s. 496, 579.