Darekia
| Darekia | |
| Prokop et al., 2012 | |
| Okres istnienia: pensylwan | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Gromada | |
| Podgromada | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj |
Darekia |
| Typ nomenklatoryczny | |
|
Darekia sanguinea Prokop et al., 2012 | |
Darekia – wymarły rodzaj owadów z rzędu Paoliida i rodziny Paoliidae, obejmujący tylko jeden znany gatunek: Darekia sanguinea. Żył w karbonie.
Taksonomia i odkrycie[edytuj | edytuj kod]
Rodzaj i gatunek typowy opisane zostały w 2012 roku przez Jakuba Prokopa, Wiesława Krzemińskiego, Ewę Krzemińską i Dariusza Wojciechowskiego na łamach Acta Palaeontologica Polonica. Nazwa pochodzi od polskiego imienia Darek. Z kolei epitet gatunkowy sanguinea oznacza po łacinie „krwistoczerwony” i odnosi się do barwy skamieniałości[1].
Opisu dokonano na podstawie pojedynczej skamieniałości, odnalezionej w kopalni Sosnowiec-Klimontów, na terenie polskiego Górnego Śląska. Znajdowała się ona w oddziale mułowców, w pokładach załężańskich. Pochodzi z westfalu A w karbonie późnym. Holotyp zdeponowany został w krakowskim Muzeum Przyrodniczym Instytutu Systematyki i Ewolucji Zwierząt PAN[2]. Z tej samej lokalizacji znane są inne górnokarbońskie owady: Zdenekia[1] i Silesiapteron z tego samego rzędu[3] oraz Owadpteron i Parapalaeomastax z rzędu Panorthoptera[2].
Owad ten budową skrzydła przypomina rodzaje Stygne i Pseudofouquea[1].
Budowa[edytuj | edytuj kod]
Jedyna skamieniałość obejmuje część przedniego skrzydła (brakuje w niej części wierzchołkowej) o długości 25,9 mm, przy czym całkowitą długość tegoż oszacowano na 85 mm, a szerokość na 22 mm. Skrzydło to cechowało się silnie uwstecznionym polem analnym. Na jego użyłkowanie, oprócz żyłek podłużnych, składała się gęsta sieć żyłek poprzecznych. Tylna żyłka subkostalna była wklęsła i niemal prosta. Wypukła, niemal prosta żyłka radialna przyczepiona była do sklerytu aksillarnago i u nasady biegła wyraźnie odrębnie od tylnej żyłki medialnej. Żyłka kubitalna już w pobliżu nasady skrzydła dzieliła się na wypukłą żyłkę kubitalną przednią i wklęsłą żyłkę kubitalną tylną, między którymi leżały cztery rzędy komórek. Przednia żyłka kubitalna biegła silnie rozbieżnie, łącząc się wcześnie z tylną żyłką medialną, zaś tylna biegła prosto ku krawędzi skrzydła. Podział żyłki radialnej na przednią i tylną następował daleko za miejscem połączenia się tylnej żyłki medialnej z przednią żyłką kubitalną. Wypukła przednia żyłka analna była w części nasadowej oddalona od żyłki kubitalnej[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d J. Prokop, W. Krzemiński, E. Krzemińska, D. Wojciechowski. Paoliida, a putative stem-group of winged insects: Morphology of new taxa from the Upper Carboniferous of Poland. „Acta Palaeontologica Polonica”. 57, s. 161-173, 2012.
- ↑ a b T. Dvořák, M. Pecharová, W. Krzemiński, J. Prokop. New archaeorthopteran insects from the Carboniferous of Poland: Insights into tangled taxonomy. „Acta Palaeontologica Polonica”. 64 (4), s. 787-796, 2019.
- ↑ Jakub Prokop, Wieslaw Krzeminski, Ewa Krzeminska, Thomas Hörnschemeyer, Jan-Michael Ilger, Carsten Brauckmann, Philippe Grandcolas, Andre Nel. Silesiapteron jarmilae name, in Late Palaeozoic Panorthoptera is the sister group of Dictyoptera (Insecta: Neoptera). „Journal of Systematic Palaeontology”, 2013. DOI: 10.1080/14772019.2013.823468.