Przejdź do zawartości

David Forsyth

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
David Forsyth
Imię i nazwisko

David Lee Forsyth

Data i miejsce urodzenia

18 września 1947
Long Beach

Zawód

aktor, reżyser telewizyjny

Lata aktywności

1980-2010

David Lee Forsyth (ur. 18 września 1947 w Long Beach) – amerykański aktor i reżyser telewizyjny.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Wczesne lata

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w Long Beach[1] w Kalifornii w rodzinie wojskowej jako syn Elizabeth Ann Reardon (1916–2008) i Thomasa Marshalla Forsytha Jr. (1916–2003)[2]. Potomek Johna Marshalla, czwartego sekretarza stanu Stanów Zjednoczonych[2]. W latach 1967–1971 podczas wojny wietnamskiej służył w piechocie morskiej jako sanitariusz, a po wojnie pracował jako sanitariusz i strażak na Florydzie[3].

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

W 1980 przeprowadził się do Los Angeles, gdzie otrzymał rolę T.J. Canfielda w operze mydlanej NBC Teksas (1981–1982). Po występie jako Burke Donovan w dwóch odcinkach opery mydlanej CBS As the World Turns (1983), od 23 grudnia 1983 do 26 grudnia 1986 grał postać dziennikarza „Henderson Herald” Hogana McClearya w operze mydlanej NBC Search for Tomorrow[4]. Następnie wcielał się w rolę weterynarza i lekarza w Wietnamie – Johna Hudsona w operze mydlanej NBC Inny świat (1987–1997)[5], za którą zdobył dwie nominacje do nagrody Emmy (1989, 1996)[6] i był nominowany do nagrody Soap Opera Digest (1990)[6]. Forsyth przypisał ówczesnemu producentowi wykonawczemu Johnowi Whitesellowi pomysł przeniesienia własnych doświadczeń z Wietnamu do roli Hudsona, co pomogło mu przetworzyć własne skomplikowane doświadczenia podczas wojny[3].

W jednym odcinku serialu HBO Seks w wielkim mieście (1998) pojawił się jako szef Mirandy (Cynthia Nixon), Senior Partner „Chip”. Od 6 stycznia do 24 sierpnia 1998 występował w podwójnej roli jako Jim Thomasen i Bob Thomasen w operze mydlanej ABC Wszystkie moje dzieci. W latach 2002–2006 wyreżyserował osiem odcinków opery mydlanej ABC Szpital miejski. Można go było także dostrzec w serialach: Dni naszego życia (2001), Prawo i porządek: sekcja specjalna (2004), Prawo i porządek (2006), Rockefeller Plaza 30 (2008), Tylko jedno życie (2009) i Prawo i porządek: Zbrodniczy zamiar (2010)[7].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. David Forsyth Pictures. FanPix.Net. [dostęp 2022-08-12]. (ang.).
  2. a b David Forsyth Biography. IMDb. [dostęp 2022-08-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-08-13)]. (ang.).
  3. a b John N. Goudas: Acting Became Therapeutic for David Forsyth. Tulsa Word, 1992-08-30. [dostęp 2022-08-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-08-13)]. (ang.).
  4. Clarke Taylor: New Hope Floods 'Search for Tomorrow'. „Los Angeles Times”, 1986-02-24. [dostęp 2022-08-13]. (ang.).
  5. John Hudson. Angelfire. [dostęp 2015-08-27]. (ang.).
  6. a b David Forsyth Awards. FamousFix.com. [dostęp 2022-08-13]. (ang.).
  7. David Forsyth. Rotten Tomatoes. [dostęp 2022-08-13]. (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]