Delfinen (1883)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Delfinen
Ilustracja
„Delfinen” w Kopenhadze około 1905 r.
Klasa

torpedowiec

Historia
Stocznia

John I. Thornycroft & Company, Chiswick

Wodowanie

1883

 Kongelige Danske Marine
Nazwa

„Delfinen” → T4 → P2

Wejście do służby

sierpień 1883

Wycofanie ze służby

marzec 1919

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

normalna: 59 ton
pełna: 66 t

Długość

33,58 m

Szerokość

3,64 m

Zanurzenie

0,69 m

Napęd
1 maszyna parowa
1 kocioł lokomotywowy
moc 670 KM, 1 śruba
Prędkość

17 węzłów

Uzbrojenie
1 rewolwerowe działko kal. 37 mm L/17 (1 x V)
Wyrzutnie torpedowe

2 × 381 mm

Załoga

15

Delfinenduński torpedowiec z lat 80. XIX wieku. Okręt został zwodowany w 1883 roku w brytyjskiej stoczni John I. Thornycroft & Company w Chiswick, a do służby w Kongelige Danske Marine przyjęto go w sierpniu 1883 roku. Jednostka została skreślona z listy floty w marcu 1919 roku.

Projekt i budowa[edytuj | edytuj kod]

Torpedowiec został zaprojektowany na duńskie zamówienie i zbudowany w brytyjskiej stoczni John I. Thornycroft & Company w Chiswick[1]. Wodowanie odbyło się w 1883 roku[2][3].

Dane taktyczno–techniczne[edytuj | edytuj kod]

Okręt był torpedowcem o długości całkowitej 33,58 metra, szerokości całkowitej 3,64 metra i zanurzeniu 0,69 metra[1][2]. Wyporność normalna wynosiła 59 ton, zaś pełna 66 ton[1][2][a]. Okręt napędzany był przez pionową maszynę parową o mocy 670 KM, do której parę dostarczał jeden kocioł lokomotywowy[1][2][b]. Maksymalna prędkość napędzanej jedną śrubą jednostki wynosiła 17 węzłów[1][2][c]. Okręt zabierał 9 ton węgla[3].

Uzbrojenie artyleryjskie jednostki składało się z jednego pojedynczego rewolwerowego działka kalibru 37 mm L/17 M1875[1][2]. Okręt wyposażony był w dwie dziobowe wyrzutnie torped kal. 381 mm[1][2].

Załoga okrętu składała się z 15 oficerów, podoficerów i marynarzy[1][d].

Służba[edytuj | edytuj kod]

„Delfinen” został przyjęty do służby w Kongelige Danske Marine w sierpniu 1883 roku[1]. W 1912 roku oznaczenie okrętu zmieniono na T4, a w 1916 roku na P2[1]. Jednostka została wycofana ze służby w marcu 1919 roku[1][4].

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Gardiner i Gray 1985 ↓, s. 352 podają, że wyporność okrętu wynosiła 74 tony.
  2. Brassey 1894 ↓, s. 345 podaje, że moc siłowni wynosiła 620 KM.
  3. Brassey 1894 ↓, s. 345 podaje, że okręt osiągał prędkość 19,5 węzła.
  4. Brassey 1894 ↓, s. 345 podaje, że załoga liczyła 14 osób.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]