Przejdź do zawartości

Desant

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Desant morski w trakcie operacji Torch
Desant powietrzny w trakcie operacji Market Garden

Desantoperacja taktyczna przeniesienia wojsk na teren przeciwnika, w celu wykonania określonego zadania, najczęściej opanowania terenu przeciwnika lub uchwycenia punktów o istotnym znaczeniu.

Rozróżnia się desanty: strategiczne, operacyjne lub taktyczne[1]. W zależności od wykorzystanego do tego celu środka transportu wyróżnia się desant morski lub powietrzny (szybowcowy, spadochronowy lub śmigłowcowy)[2]. Największym nowożytnym manewrem desantowym była powietrzno-morska operacja Overlord, rozpoczęta 6 czerwca 1944 mająca na celu zdobycie przyczółka i rozwinięcie drugiego frontu na terenie zachodniej Francji.

Spieszenie desantu z transportera KTO Rosomak

Mianem desantu określa się również żołnierzy piechoty zmotoryzowanej i zmechanizowanej transportowanych wozem bojowym lub transporterem opancerzonym z przeznaczeniem do spieszenia na czas walki.

Przedział desantowy KTO Rosomak

Desant to także konstrukcyjna cześć bojowego wozu piechoty (transportera opancerzonego) przeznaczona do przewozu żołnierzy[3]

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. desant, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2025-01-25].
  2. Laprus (red.) 1979 ↓, s. 85.
  3. Grobelny i Tomasik 2017 ↓, s. 105 i 159.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]