Dewin

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Dewin
Девин
Ilustracja
Herb
Herb
Państwo

 Bułgaria

Obwód

Smolan

Gmina

Dewin

Kmet

Krasimir Daskałow

Powierzchnia

134,832 km²

Wysokość

718 m n.p.m.

Populacja (2015)
• liczba ludności


6527

Nr kierunkowy

03041

Kod pocztowy

4800

Tablice rejestracyjne

СМ (SM)

Położenie na mapie Bułgarii
Mapa konturowa Bułgarii, na dole nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Dewin”
Ziemia41°44′33″N 24°23′57″E/41,742500 24,399167
Strona internetowa

Dewin (bułg. Девин) – miasto w Bułgarii, w obwodzie Smolan, siedziba administracyjna gminy Dewin. Według Ujednoliconego Systemu Ewidencji Ludności oraz Usług Administracyjnych dla Ludności, 15 marca 2015 roku miejscowość liczyła 6527 mieszkańców[1].

Geografia[edytuj | edytuj kod]

Miasto znajduje się w Rodopach, 20 km od granicy z Grecją. Przez miasto przepływa Dewinska reka, która nieco dalej wpada do Wyczy. Dewin otoczony jest wiekowymi lasami sosnowymi i świerkowymi.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Najwcześniejsze ślady życia w pobliżu Dewinu pochodzą z epoki brązu. W miejscu Potreba znajdują się ruiny osady trackiej i sanktuarium trackie. W IV wieku istniała tracko-rzymska osada. W pobliżu miasta znaleziono także dwa nekropolia z ХІ i ХІV w[2].

Religia[edytuj | edytuj kod]

Ludność składa się z różnych bułgarskich grup etnicznych i społeczności – etnicznych Bułgarów i Pomaków. Istnieje wielka tolerancja religijna wśród wyznawców różnych religii – muzułmanów i chrześcijan. W mieście znajduje się Cerkiew Św. Iwana Rilskiego, zbudowany w 1936 r., a także meczet.

Gospodarka[edytuj | edytuj kod]

W mieście znajduje się bułgarska firma Dewin, producent wody źródlanej, spółka akcyjna od 1999 roku ze 100% kapitałem prywatnym.

Osoby związane z miastem[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Таблица на населението по постоянен и настоящ адрес, област Смолян, община Девин. Единна система за гражданска регистрация и административно обслужване на населението. [dostęp 2018-05-26]. (bułg.).
  2. Енциклопедия България. Sofia: Българска академия на науките, 1981, s. 257.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]