Diabeł (rodzaj ssaka)
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
| ||
| Sarcophilus[1] | ||
| F. Cuvier, 1837[2] | ||
 Przedstawiciel rodzaju – diabeł tasmański (S. harrisii) | ||
| Systematyka | ||
| Domena | eukarionty | |
| Królestwo | zwierzęta | |
| Typ | strunowce | |
| Podtyp | kręgowce | |
| Gromada | ssaki | |
| Podgromada | żyworodne | |
| Rząd | niełazokształtne | |
| Rodzina | niełazowate | |
| Podrodzina | niełazy | |
| Plemię | niełazy | |
| Rodzaj | diabeł | |
| Typ nomenklatoryczny | ||
|
Didelphis ursina Harris, 1808 (= Ursinus harrisii Boitard, 1841) | ||
| Synonimy | ||
| Gatunki | ||
| ||
Diabeł[5] (Sarcophilus) – rodzaj ssaka z podrodziny niełazów (Dasyurinae) w rodzinie niełazowatych (Dasyuridae).
Zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]
Rodzaj obejmuje jeden współcześnie żyjący gatunek występujący na Tasmanii[6].
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Długość ciała samców 65,2 cm, długość ogona samców 25,8 cm, długość ciała samic 57 cm, długość ogona samic 24,4 cm; masa ciała samców 8–14 kg, samic 5–9 kg (dotyczy gatunku występującego współcześnie)[6].
Systematyka[edytuj | edytuj kod]
Etymologia[edytuj | edytuj kod]
- Sarcophilus: gr. σαρξ sarx, σαρκος sarkos – mięso; φιλος philos – miłośnik[7].
- Diabolus: gr. διάβολος diábolos – diabeł[8]. Nowa nazwa dla Sarcophilus.
- Ursinus: łac. ursinus – przypominający niedźwiedzia[9]. Gatunek typowy: Ursinus harrisii Boitard, 1841.
Podział systematyczny[edytuj | edytuj kod]
Do rodzaju należy jeden współcześnie występujący gatunek[5][10]:
- Sarcophilus harrisii – diabeł tasmański
oraz wymarłe:
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Sarcophilus, w: Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ F. Cuvier: Sarcophile oursin. W: É. Geoffroy Saint-Hilaire & F. Cuvier: Histoire Naturelle des Mammifères. Paryż: Chez A. Belin, 1837, s. 6. (fr.)
- ↑ J.E. Gray: Contributions towards the geographical distribution of the mammalia of Australia, with notes on some recently discovered species. W: G. Gray: Journals of Two Expeditions of Discovery in North-West and Western Australia. London: T. and W. Boone, 1841, s. 400. (ang.)
- ↑ Boitard: Le Jardin des plantes: description et murs des mammifères de la Ménagerie et du Muséum d'histoire naturelle. Paris: J.J. Dubochet et Ce, Éditeurs, 1842, s. 290. (ang.)
- ↑ a b W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 7. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.)
- ↑ a b A. Baker: Family Dasyuridae (Carnivorous Marsupials). W: D.E. Wilson & R.A. Mittermeier: Handbook of the Mammals of the World. Cz. 5: Monotremes and Marsupials. Barcelona: Lynx Edicions, 2015, s. 306. ISBN 978-84-96553-99-6. (ang.)
- ↑ Palmer 1904 ↓, s. 618.
- ↑ Palmer 1904 ↓, s. 224.
- ↑ Palmer 1904 ↓, s. 703.
- ↑ Wilson Don E. & Reeder DeeAnn M. (red.) Sarcophilus. w: Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3.) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. (ang.) [dostęp 2015-07-21]
- ↑ R. Owen: Important Discoveries. W: T. L. Mitchell: Three expeditions into the interior of eastern Australia; with descriptions of the recently explored region of Australia Felix, and of the present colony of New South Wales. Wyd. 2. Cz. 2. Londyn: T. & W. Boone, 1838, s. 363. (ang.)
- ↑ P. L. Crabb: Pleistocene dasyurids (Marsupialia) from southwestern New South Wales. W: M. Archer (red.): Carnivorous Marsupials. Cz. 2. Chipping Norton, New South Wales, Australia: Surrey Beatty & Sons, 1982, s. 511-516. (ang.)
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- T.S. Palmer: Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. Waszyngton: Government Printing Office, 1904, s. 71-718, seria: North American Fauna. (ang.)
