Przejdź do zawartości

Dianema długowąsa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Diadema długowąsa)
Dianema długowąsa
Dianema longibarbis[1]
Cope, 1872
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

promieniopłetwe

Rząd

sumokształtne

Rodzina

kiryskowate

Rodzaj

Dianema

Gatunek

dianema długowąsa

Synonimy
  • Callichthys adspersus Steindachner, 1876
  • Decapogon verissimi Miranda Ribeiro, 1911

Dianema długowąsa[2], diadema długowąsa[3] (Dianema longibarbis) – gatunek słodkowodnej ryby sumokształtnej z rodziny kiryskowatych (Callichthyidae). Jest to ryba hodowana w akwariach.

Występowanie

[edytuj | edytuj kod]

Dianema długowąsa żyje w wodach dorzecza Amazonki[4].

Ciało wydłużone, torpedowate, osiąga około 9 cm długości. Ubarwienie brązowawe, płetwy lekko zabarwione. Wąsiki czuciowe są skierowane do przodu. Jest ona uznawana za gatunek spokojny, towarzyski[5].

Pożywienie

[edytuj | edytuj kod]

Dianema długowąsa żywi się każdym rodzajem pokarmu.

Warunki hodowlane

[edytuj | edytuj kod]

Dianema długowąsa wymaga dużego akwarium (minimum 80 cm długości[5]) i wolnej przestrzeni do pływania w nim. Rośliny powinny rosnąć po bokach i z tyłu akwarium, a na podłożu powinien leżeć dobrze wypłukany żwir lub piasek. Raz w tygodniu należy dokonywać niewielkiej podmiany wody. Temperatura wody powinna wynosić 22–26 °C, pH 6–7,5[5].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Dianema longibarbis, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. Hans Frey: Akwarium słodkowodne. Przekład: Wiesław Wiśniewolski. Warszawa: Wydawnictwo Sport i Turystyka, 1990, s. 284. ISBN 83-217-2777-8.
  3. Eugeniusz Grabda, Tomasz Heese: Polskie nazewnictwo popularne krągłouste i ryby - Cyclostomata et Pisces. Koszalin: Wyższa Szkoła Inżynierska w Koszalinie, 1991.
  4. Dianema longibarbis. (ang.) w: Froese, R. & D. Pauly. FishBase. World Wide Web electronic publication. fishbase.org [dostęp 26 lipca 2009]
  5. a b c Wally Kahl, Burkard Kahl, Dieter Vogt: Atlas ryb akwariowych. Przekład: Henryk Garbarczyk i Eligiusz Nowakowski. Warszawa: Delta W-Z, 2000, s. 104. ISBN 83-7175-260-1.