Dialektyka oświecenia
Strona tytułowa pierwszego wydania | |||
Autor | |||
---|---|---|---|
Tematyka | |||
Data powstania |
1939-44 | ||
Wydanie oryginalne | |||
Miejsce wydania |
Amsterdam | ||
Język |
niemiecki | ||
Data wydania |
1947[a] | ||
Wydawca |
Querido | ||
Pierwsze wydanie polskie | |||
Data wydania polskiego |
1994 | ||
Wydawca |
Wydawnictwo IFiS PAN | ||
Przekład | |||
|
Dialektyka oświecenia. Fragmenty filozoficzne (niem. Dialektik der Aufklärung. Philosophische Fragmente) – książka filozoficzna Theodora Wiesengrunda Adorna i Maksa Horkheimera powstała w latach 1939-44, wydana w formie książkowej w 1947. Została zadedykowana Friedrichowi Pollockowi, przyjacielowi obu autorów z pierwszego okresu frankfurckiego, i zamierzona jako prezent z okazji 50. rocznicy jego urodzin (22 maja 1944) jeszcze wówczas pod tytułem Philosophische Fragmente[1]. Nazwana przez Marka Siemka kultową księgą rewolty studenckiej, Nowej Lewicy i alternatywnych ruchów społecznych oraz biblią zachodnich ruchów kontestacyjnych z lat sześćdziesiątych i siedemdziesiątych[2].
Na książkę składa się sześć rozdziałów z przedmową:
- Pojęcie oświecenia (Begriff der Aufklärung)
- Dygresja I: Odyseusz albo mit oświecenia (Exkurs I. Odysseus oder Mythos und Aufklärung)
- Dygresja II: Julia albo oświecenie i moralność (Exkurs II. Juliette oder Aufklärung und Moral)
- Przemysł kulturalny. Oświecenie jako masowe oszczerstwo (Kulturindustrie. Aufklärung als Massenbetrug)
- Żywioły antysemityzmu. Granice oświecenia (Elemente des Antisemitismus. Grenzen der Aufklärung)
- Notatki i szkice (Aufzeichnungen und Entwürfe)
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Przed wydaniem książkowym tekst ukazał się w 1944 jako powielony maszynopis w małym nakładzie pod tytułem Philosophische Fragmente, Institute of Social Research, New York City. Zob. przypis do Marek J. Siemek, Posłowie do wydania polskiego. Rozum między światłem i cieniem oświecenia [w:] Theodor Wiesengrund Adorno, Max Horkheimer: Dialektyka oświecenia. Fragmenty filozoficzne. Małgorzata Łukasiewicz (tłum.), Marek J. Siemek (red. meryt., posłowie). Warszawa: Wydawnictwo Instytutu Filozofii i Socjologii PAN, cop. 1994, s. 283-284. ISBN 83-86166-12-6.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Theodor Wiesengrund Adorno, Max Horkheimer: Dialektyka oświecenia. Fragmenty filozoficzne. Małgorzata Łukasiewicz (tłum.), Marek J. Siemek (red. meryt., posłowie). Warszawa: Wydawnictwo Instytutu Filozofii i Socjologii PAN, cop. 1994. ISBN 83-86166-12-6.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Theodor Wiesengrund Adorno, Max Horkheimer: Dialektyka oświecenia. Fragmenty filozoficzne. Małgorzata Łukasiewicz (tłum.), Marek J. Siemek (red. meryt., posłowie). Warszawa: Wydawnictwo Instytutu Filozofii i Socjologii PAN, cop. 1994, s. 11. ISBN 83-86166-12-6.
- ↑ Marek J. Siemek, Posłowie do wydania polskiego. Rozum między światłem i cieniem oświecenia [w:] Theodor Wiesengrund Adorno, Max Horkheimer: Dialektyka oświecenia. Fragmenty filozoficzne. Małgorzata Łukasiewicz (tłum.), Marek J. Siemek (red. meryt., posłowie). Warszawa: Wydawnictwo Instytutu Filozofii i Socjologii PAN, cop. 1994, s. 284. ISBN 83-86166-12-6.