Przejdź do zawartości

Diatrypella favacea

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Diatrypella favacea
Ilustracja
Podkładki przebijające się przez korę leszczyny
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

grzyby

Typ

workowce

Klasa

Sordariomycetes

Rząd

próchnilcowce

Rodzina

Diatrypaceae

Rodzaj

Diatrypella

Gatunek

Diatrypella favacea

Nazwa systematyczna
Diatrypella favacea (Fr.) Ces. & De Not.
Sfer. Ital.: 29 (1863)

Diatrypella favacea (Fr.) Ces. & De Not. – gatunek grzybów z rodziny Diatrypaceae[1].

Systematyka i nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Diatrypella, Diatrypaceae, Xylariales, Xylariomycetidae, Sordariomycetes, Pezizomycotina, Ascomycota, Fungi[1].

Po raz pierwszy takson ten zdiagnozował w 1816 roku Elias Fries nadając mu nazwę Sphaeria favacea. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadali mu w 1863 roku Vincenzo de Cesati i Giuseppe De Notaris[1].

Synonimów ma około 40. Niektóre z nich[2]:

  • Diatrype verruciformis (Ehrh.) Fr. 1849
  • Diatrypella favacea (Fr.) Ces. & De Not. 1863 subsp. favacea
  • Diatrypella favacea subsp. nespiakii Chleb. 1986
  • Diatrypella favacea var. coryli Sacc. 1873
  • Diatrypella favacea (Fr.) Ces. & De Not. 1863 var. favacea
  • Diatrypella nigroannulata var. capilli Khangura & Dargan 1990

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Podkładki czarne, w kształcie ściętego stożka, przebijające się przez korę drzewa, z dużą ostiolą. Worki o rozmiarach 70–90 × 8–12 μm. Askospory o długości 6–8 μm[3].

Gatunkom z rodzaju Diatrypella poświęcono bardzo mało publikacji. Ich taksonomia wymaga dokładniejszych badań[3].

Występowanie i siedlisko[edytuj | edytuj kod]

Występuje w Ameryce Północnej, Europie, Azji, Australii. W Europie szeroko rozprzestrzeniony; występuje od Hiszpanii po Islandię i północne regiony Półwyspu Skandynawskiego (tutaj po około 67° szerokości geograficznej)[4]. W Polsce jest pospolity[5].

Grzyb nadrzewny rozwijający się na zamierających gałęziach i cienkich pniach. Występuje zarówno u podstawy pnia, jak i na gałęziach. W Polsce najczęściej spotykany na brzozach i leszczynie[6], poza tym notowany na jaworze, olszy szarej, olszy czarnej, grabie pospolitym, buku pospolitym[5].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Index Fungorum [online] [dostęp 2017-11-28] (ang.).
  2. Species Fungorum [online] [dostęp 2017-11-28] (ang.).
  3. a b Pyrenomycetes of the Great Smoky Mountains National Park. II. Cryptovalsa Ces. et De Not. and Diatrypella (Ces. et De Not.) Nitschke (Diatrypaceae) [online] [dostęp 2017-11-28].
  4. Występowanie Diatrypella favacea na świecie (mapa) [online], Discover Life Maps [dostęp 2017-11-28].
  5. a b Wiesław Mułenko, Tomasz Majewski, Małgorzata Ruszkiewicz-Michalska, Wstępna lista grzybów mikroskopijnych Polski, Kraków: W. Szafer. Institute of Botany, PAN, 2008, ISBN 978-83-89648-75-4.
  6. Andrzej Chlebicki, Grzyby nadrzewne Gorców. Ochrona Beskidów Zachodnich 2, 2008, s. 9–19.