Diecezja Yongping
39°54′N 118°54′E/39,900000 118,900000| Państwo | |
|---|---|
| Siedziba | |
| Data powołania | |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Metropolia | |
| Katedra | |
| Biskup diecezjalny | |
Położenie na mapie Hebei  | |
Położenie na mapie Chin  | |
| 39°54′N 118°54′E/39,900000 118,900000
| |
Diecezja Yongping, diecezja Lulong, diecezja Tangshan (łac. Dioecesis Iompimensis, chiń. 天主教永平教区) – rzymskokatolicka diecezja ze stolicą de iure w Lulong (dawniej Yongping) w prefekturze miejskiej Qinhuangdao, w prowincji Hebei, w Chińskiej Republice Ludowej. Obecnie biskupi de facto rezydują w Tangshan w sąsiedniej prefekturze miejskiej. Biskupstwo jest sufraganią archidiecezji pekińskiej.
Historia[edytuj | edytuj kod]
23 grudnia 1899 papież Leon XIII erygował wikariat apostolski Wschodniego Zhili. Dotychczas wierni z tych terenów należeli do wikariatu apostolskiego Północnego Zhili (obecnie archidiecezja pekińska).
3 grudnia 1924 zmieniono nazwę na wikariat apostolski Yongping.
W wyniku reorganizacji chińskich struktur kościelnych dokonanej przez papieża Piusa XII 11 kwietnia 1946 wikariat apostolski Yongping podniesiono do godności diecezji.
Z 1950 pochodzą ostatnie pełne, oficjalne kościelne statystyki. Diecezja Yongping liczyła wtedy:
- 42 kapłanów (12 diecezjalnych i 30 zakonnych)
- 9 braci i 49 sióstr zakonnych
- 15 parafii.
Od zwycięstwa komunistów w chińskiej wojnie domowej w 1949 diecezja, podobnie jak cały prześladowany Kościół katolicki w Chinach, nie może normalnie działać. Zagraniczni misjonarze z o. Johnem Herrijgersem CM, administratorem apostolskim diecezji Yongping, zostali wydaleni z kraju. Ojciec Herrijgers CM pracował później na Tajwanie[1].
W 1980 Patriotyczne Stowarzyszenie Katolików Chińskich przeniosło stolicę diecezji do Tangshan. Wierny papieżowi Kościół podziemny nadal posługuje się nazwą diecezja Yongping[2].
Obecnym biskupem jest Peter Fang Jianping. Został on wyświęcony na biskupa w 2000 bez zgody papieża, ale z aprobatą władz w Pekinie. Jednak w 2002 Stolica Apostolska uznała jego sakrę[3]. Ordynariuszem diecezji został w 2008 (według Kościoła). Władze państwowe uważały go za koadiutora poprzednika do 2010, gdy po przejściu na emeryturę dotychczasowego antybiskupa mógł oficjalnie objąć biskupstwo[4].
Emerytowany antybiskup John Liu Jinghe przyjął święcenia biskupie bez papieskiego mandatu. Brak informacji czy w późniejszym czasie go uzyskał. W 2010 obaj biskupi uczestniczyli w ingresie nieuznawanego za ordynariusza przez Stolicę Apostolską antybiskupa Baoding Francisa An Shuxina[5]. Jednak bp Liu Jinghe kilka miesięcy później odmówił wzięcia udziału w nielegalnej (z kościelnego punktu widzenia) sakrze innego antybiskupa[6].
Ordynariusze[edytuj | edytuj kod]
Wikariusze apostolscy[edytuj | edytuj kod]
- Ernest François Geurts CM[7] (1899 - 1940)
- Eugenio Lebouille[8] CM (1940 - 1946)
Biskupi[edytuj | edytuj kod]
- Eugenio Lebouille CM (1946 - 1948)
- sede vacante (być może urząd sprawował biskup(i) Kościoła podziemnego) (1948 - 2008)
- o. John Herrijgers CM (1948 - 1983 de facto do 1952) administrator apostolski
- Peter Fang Jianping (2008 - nadal)
Antybiskupi[edytuj | edytuj kod]
Ordynariusze mianowani przez Patriotyczne Stowarzyszenie Katolików Chińskich nieposiadający mandatu papieskiego:
- Lan Bolu (1958 – 1976)
- John Liu Jinghe (1981 – 2010).
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ motherofgodcatholic.org. [dostęp 2013-06-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-06-08)].
- ↑ UcaNews. [dostęp 2013-06-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-20)].
- ↑ wiara.pl Chiny: Katolicki biskup biegł z pochodnią olimpijską
- ↑ UcaNews. [dostęp 2016-01-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-01-19)].
- ↑ UcaNews
- ↑ catholicherald.co.uk. [dostęp 2013-06-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-08-18)].
- ↑ Holender
- ↑ Niemiec