Dieter z Nassau
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data śmierci | |
| Miejsce pochówku | |
| Arcybiskup Trewiru | |
| Okres sprawowania |
1300-1307 |
| Wyznanie | |
Dieter (Diether) z Nassau (ur. ok. 1250, zm. 22 listopada 1307 w Trewirze) – arcybiskup Trewiru i książę-elektor Rzeszy od 1300 z rodu Nassau.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Dieter był najstarszym synem hrabiego Nassau Walrama II i Adelajdy, córki hrabiego Katzenelnbogen Dietera IV[1][2]. Po śmierci ojca był wychowywany przez bardzo religijną matkę, która została beginką[3]. Wstąpił do zakonu dominikanów w Moguncji. Jego młodszy brat Adolf z Nassau w 1292 został wybrany na króla Niemiec, co spowodowało wciągnięcie Dietera w świat polityki. W 1295 pojawił się w służbie papieża Bonifacego VIII szukającego przezeń wpływu na Adolfa[1][2][3], posłował też w 1297 w imieniu brata do króla Francji Filipa IV Pięknego[1]. W 1298 opozycja ogłosiła detronizację Adolfa, w tym samym roku poległ w bitwie pod Göllheim. Nowym królem Niemiec został Albrecht I Habsburg.
Mimo upadku Adolfa papież Bonifacy VIII w 1300 mianował Dietera na stanowisko arcybiskupa Trewiru – wbrew woli kapituły, która dokonała wyboru Henryka z Virneburga[1][3]. Papież chciał w ten sposób zapewnić sobie na tym stanowisku swojego stronnika i naturalnego przeciwnika króla Albrechta. Dieter po objęciu tej funkcji początkowo działał przeciwko królowi, w sojuszu z pozostałymi elektorami znad Renu, jednak w końcu 1302 został zmuszony do podporządkowania się Albrechtowi. W wyniku tej porażki nie mógł zapobiec powiększeniu samorządu miejskiego Trewiru. Szukając sojuszników przeciwko Albrechtowi popadł w długi, które powiększyły się wskutek konfliktu zbrojnego z Koblencją[2][1].
Po zastawieniu dóbr arcybiskupstwa Dieter sięgnął po mienie kapituły i kleru[2]. Występował przeciwko kumulacji synekur i konfiskował majątki, ale także relikwie zbierane w klasztorach i kościołach, co doprowadziło do skargi na postępowanie arcybiskupa do papieża[3]. Grubiańskie potraktowanie legatów papieskich doprowadziło do ekskomunikowania Dietera[3]. Został wezwany do przybycia do Rzymu, jednak na przeszkodzie stanęła rychła śmierć[1][2][3]. Został pochowany w kościele dominikańskim w Trewirze[2][3].
Dieter znany jest z przychylności do zakonu dominikanów[3], nadał także prawa miejskie w 1300 miastu Wittlich[2][3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f Adolf Gauert: Dieter Graf von Nassau. W: Neue Deutsche Biographie. T. 3. Berlin: Duncker & Humblot, 1957, s. 668–669.
- ↑ a b c d e f g Leopold von Eltester: Diether. W: Allgemeine Deutsche Biographie. T. 5. Leipzig: Verlag von Dunckler & Humblot, 1877, s. 170–171.
- ↑ a b c d e f g h i Sandra Ost: Diet(h)er von Nassau. W: Biographisch-Bibliographisches Kirchenlexikon. T. 26. Nordhausen: Verlag Traugott Bautz, 2006, s. 267–271. ISBN 3-88309-354-8.