Divus

Divus (łac. Bóg) - w starożytnym Rzymie tytuł przyznawany w wyniku deifikacji dokonywanej przesz Senat. Nadawano go przywódcy kraju - pośmiertnie (np. Juliuszowi Cezarowi, niebędącemu wprawdzie nigdy cesarzem, lecz uświęconemu za szczególne zasługi dla kraju) lub za życia (np. Neronowi).

Tytuł ten wywoływał wiele kontrowersji, zwłaszcza w republikańskiej i wrogiej przejawom monarchii i despotyzmu społeczności rzymskiej. Fakt ten uwypuklony jest w tytułach biografii, których autorem jest Swetoniusz - jedynie niektórzy z władców uzyskują przydomek "Divus".