Dmitrij Golicyn (generał)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Dmitrij Golicyn
Ilustracja
portret autorstwa George’a Dawe’a
Data i miejsce urodzenia

29 października 1771
Jaropolec

Data i miejsce śmierci

27 marca 1844
Paryż

Gubernator moskiewski
Okres

od 1820
do 1843

Poprzednik

Aleksander Tormasow

Następca

Aleksiej Czerbatow

Odznaczenia
Order św. Andrzeja (Imperium Rosyjskie) Order Świętego Aleksandra Newskiego (Imperium Rosyjskie) Order św. Jerzego III klasy (Imperium Rosyjskie) Order Świętego Włodzimierza I klasy (Imperium Rosyjskie) Order Świętej Anny I klasy (Imperium Rosyjskie) Order Maksymiliana Józefa (Bawaria) Kawaler Orderu Marii Teresy Order „Pour le Mérite” Komandor Orderu Leopolda (Austria) Order Orła Czarnego (Prusy) Order Orła Czerwonego z Mieczami na Wojennej Wstędze (Prusy)

Dmitrij Władimirowicz Golicyn (ros. Дмитрий Владимирович Голицын, ur. 29 października 1771, zm. 27 marca 1844 w Paryżu) – rosyjski generał kawalerii; pisarz wojskowy i polityk okresu wojen napoleońskich.

Urodził się w rodzinie księcia (kniazia) Władimira Borisowicza Golicyna (1731-1798) i jego żony Natalii Czernyszkowej (ps. „La Princesse Moustache” albo Dama pikowa).

Zmarł w Paryżu 27 marca 1844, kilka miesięcy przed jubileuszem 25-lecia jego urzędowania na stanowisku gubernatora Moskwy.

Dzieła[edytuj | edytuj kod]

  • Essai sur le 4-eme livre de Vegece (1790)
  • Manuel du volontaire en campagne (1794)
  • Опыт наставлений, касающийся до экзерсиций и манёвров кавалерийского полка (1804)

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]