Dobričić
| Gatunek |
winorośl właściwa |
|---|---|
| Pochodzenie | |
| Ważne regiony uprawy | |
| Identyfikator VIVC |
3608 |
| Przeznaczenie owoców |
wino |
| Kolor skórki |
granatowoczarny |
| Cechy uprawowe | |
| Dojrzewanie |
średnio późne i późne[2] |
Dobričić, dobricic[1] – stary czerwony szczep winorośli, uznawany za pochodzący z Chorwacji[1][2].
Charakterystyka
[edytuj | edytuj kod]Dobričić późno wypuszcza pąki, a dojrzewa średnio późno lub późno[2]. Plony nie są wysokie, lecz nie podlegają większym wahaniom[2]. Grona cechują się intensywnym kolorem, co sprawia, że są chętnie wykorzystywane do poprawy barwy win z innych odmian oraz wysoką zawartością cukru i antocyjanów[2]. Odmiana jest podatna na mączniaka rzekomego[2].
Pokrewne odmiany
[edytuj | edytuj kod]Badania Matelića z 2004 udowodniły, że naturalną krzyżówką dobričića i primitivo (tribidraga) jest inna bałkańska odmiana, plavac mali[2][3]. Dobričić jest także jednym z rodziców szczepu babić[2].
Rozpowszechnienie
[edytuj | edytuj kod]Odmianę dobričić uprawia się na wyspie Šolta, z której przypuszczalnie pochodzi, lecz areał upraw uległ zmniejszeniu[2]. Od 2004 szczep może być używany w winach oznaczonych jako pochodzące ze środkowej (Srednja) i południowej (Južna) Chorwacji[2].
Synonimy
[edytuj | edytuj kod]Poza nazwą dobričić używa się innych nazw: čihovac, crljenak slatinski, dobričić crni, dobrovoljac, dobrovoljcic, kuraclin, okručanac, plavac veliki, sholtanats, sijaka, slatinjac, slatinski, statinjanac[1][2]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d Dobricic w bazie danych Instytutu Hodowli Winorośli Geilweilerhof. [dostęp 2014-09-20]. (ang.).
- ↑ a b c d e f g h i j k l Jancis Robinson, Julia Harding, José Vouillamoz: Wine Grapes. HarperCollinsPublishers, 2012, s. 301. ISBN 978-0-06-220636-7. (ang.).
- ↑ Plavac mali w bazie danych Instytutu Hodowli Winorośli Geilweilerhof. [dostęp 2014-09-20]. (ang.).