Doktryna Primakowa
Doktryna Primakowa – rosyjska doktryna polityczna sformułowana w latach 90. XX wieku. Zakłada, że bezpieczeństwo narodowe Rosji opiera się na jej statusie supermocarstwa i w jej żywotnym interesie jest niepozwolenie na istnienie jednobiegunowego porządku międzynarodowego pod przewodnictwem Stanów Zjednoczonych[1][2].
Doktryna wzięła swoją nazwę od Jewgienija Primakowa, który w 1996 roku został mianowany ministrem spraw zagranicznych Federacji Rosyjskiej przez prezydenta Borysa Jelcyna. Primakow przewodził wysiłkom zmierzającym do przekierowania wektoru polityki zagranicznej Rosji z dala od Zachodu, opowiadając się za utworzeniem strategicznego trójstronnego sojuszu Rosji, Chin i Indii w celu stworzenia przeciwwagi dla Stanów Zjednoczonych w Eurazji[3].
Doktryna Primakowa koncentruje się wokół pięciu kluczowych kwestii[2]:
- Rosja powinna być postrzegana jako aktor prowadzący niezależną politykę zagraniczną
- Rosja powinna dążyć do stworzenia świata wielobiegunowego
- Rosja powinna dążyć do supremacji w byłej sowieckiej strefie wpływów i dążyć do integracji eurazjatyckiej
- Rosja powinna sprzeciwiać się rozszerzeniu NATO
- Rosja powinna dążyć do partnerstwa z Chinami.
Doktryna ta doprowadziła do wzajemnej współpracy Rosji, Indii i Chin, która ostatecznie przekształciła się w BRICS[4].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Marek Delong. The Concept of Russian Federation Foreign and Security Policy by Eugene Primakov. „Internal Security”. 12 (1), s. 307–318, January–June 2020. DOI: 10.5604/01.3001.0014.3205.
- ↑ a b Eugene Rumer: The Primakov (Not Gerasimov) Doctrine in Action. Washington, D.C.: Carnegie Endowment for International Peace, June 2019, s. 1–23.
- ↑ Richard Weitz. The Shanghai Cooperation Organization: The Primakov Vision and Central Asian Realities. „The Fletcher Forum of World Affairs”. 31 (1), s. 103–118, Winter 2007. JSTOR: 45289386.
- ↑ Rakesh Krishnan Simha: Primakov: The man who created multipolarity. Modern Diplomacy, 30 June 2015.