Dom Naukowców Atomowych
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Adres |
Ulica Bolszaja Tulskaja 2 |
| Styl architektoniczny | |
| Architekt | |
| Wysokość całkowita |
50 m |
| Kondygnacje |
16 |
| Rozpoczęcie budowy |
1970 |
| Ukończenie budowy |
1986 |
Położenie na mapie Moskwy  | |
Położenie na mapie Rosji  | |
 55°42′32,9″N 37°37′15,1″E/55,709139 37,620861
| |
Dom Naukowców Atomowych (ros. Дом Атомщиков), znany także jako: Titanic, Dom-Statek, Dom Kawalerów, Dom na Tulskiej, Poziomy Wieżowiec, (ros. Дом-корабль, Дом Холостяков, Дом на Тульской, Титаник, Лежачий небоскрёб) – brutalistyczny budynek mieszkalny, o długości 400 m i wysokości 50 m (16 kondygnacji), zbudowany w latach 1970-1986, położony przy ul. Bolszaja Tulskaja 2, w Dystrykcie Daniłowskim w Moskwie. Zaprojektowany przez Władimira Babada wraz z zespołem w składzie: Vsevolod Voskresensky, L.V. Smirnova, V.S. Baramidze. Jest budynkiem pełniącym rolę punktu orientacyjnego w Moskwie[1].
Vladimir Badad był absolwentem Moskiewskiego Instytutu Architektury, następnie swoją karierę rozwijał w pracowni Mosprojekt, która opracowywała podmiejskie dzielnice Moskwy. Ten konkretny budynek był realizacją eksperymentalną, wybudowaną przez Ministerstwo Średniego Przemysłu Maszynowego ZSRR, które nadzorowało przemysł atomowy w ZSRR, w tym produkcję głowic jądrowych, stąd też przydomek obiektu „Dom Naukowców Atomowych”[2].
Obiekt w momencie budowy był niemal biały. Posiada 9 wejść[1] i 980 mieszkań, trzy kondygnacje zajmują lokale handlowo-usługowe, a 2 najwyższe obejmują pomieszczenia techniczne[2]. Budynek posiada liczne kawalerki, które przydzielono kawalerom, stąd też jedna z jego potocznych nazw „Dom kawalerów”. Do budowy budynku użyto kamienia, żelazobetonu oaz cegieł. W celu poprawy stabilności sejsmicznej w budynku, ściany obiektu są nachylone pod kątem 87° i 93°[1] pomimo faktu, iż trzęsienia ziemi w Moskwe nie stanowią powszechnego zjawiska i realnego zagrożenia[2]. W trakcie blisko 20 lat budowy obiektu, stał się on, ze względu na liczne zmiany koncepcji, dość skomplikowany. Niektóre mieszkania posiadają wspólne źródło dostępu do wody. W budynku są również nieużywane pomieszczenia z oknami, do których nie ma wejścia z innych mieszkań, przestrzeni publicznych i korytarzy. 2 najwyższe piętra zaplanowano jako dwupoziomowe mieszkania o powierzchni do 200 m², lecz władze zażądały ich wyburzenia ze względu na duży rozmiar i sprzeczność z ideą mieszkań socjalnych. Ostatecznie przekształcono je w piętra techniczne[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d Residential Complex Bolshaya Tulskaya [online], architectuul.com [dostęp 2021-05-27].
- ↑ a b c Residential Building ?Ship House? (also called ?House of Nuclear Atomists?, ?Titanic?, ?Nuclear Plant?) [online], #SOSBRUTALISM [dostęp 2021-05-27] (ang.).