Przejdź do zawartości

Domna

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Domnaimię żeńskie pochodzenia łacińskiego, notowane w Polsce już od 1438 roku[1], wywodzące się od łacińskiego przydomka Domna, pochodzącego od celt. Domnus, Donnus lub łac. Dominus ("Pan")[2].

Domna imieniny obchodzi:

  • 2 czerwca, jako wspomnienie św. Domny, wspomninanej razem ze śwśw. Blandyną i Fotynem oraz innymi towarzyszami[3]
  • 28 grudnia, jako wspomnienie św. Domny, męczennicy z Nikomedii razem ze św. Teofilą i innymi towarzyszami[4].

Zobacz też:

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. W. Taszycki (red.), Słownik staropolskich nazw osobowych. T. 1 z. 3, (Ciemek-Dźwiżeń). Wrocław•Warszawa•Kraków•Gdańsk 1967
  2. M. Malec (red.), Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych t. 2, Kraków 1995, ISBN 83-85579-68-0
  3. Heiligenlexikon, por. Fros H., Sowa F., Księga imion i świętych, t. 2, Kraków 1997, ISBN 83-7097-374-4, kol. 355
  4. Katolsk.no, por. H. Fros, F. Sowa Księga imion i świętych t. 4, Kraków 2000, ISBN 83-7097-671-9, kol. 392