Dounreay Nuclear Power Development Establishment
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Status |
W trakcie demontażu |
| Właściciel | |
| Operator | |
| Liczba bloków energetycznych |
2 |
| Łączna wygen. moc elektry. |
0,54 (reaktor DTR) + 7,14 (reaktor PWR) TWh |
Położenie na mapie Highland  | |
Położenie na mapie Wielkiej Brytanii  | |
Położenie na mapie Szkocji  | |
 58°34′41,30″N 3°45′08,39″W/58,578139 -3,752331
| |
| Strona internetowa | |
Dounreay Nuclear Power Development Establishment – nieczynny ośrodek badań jądrowych koło szkockiego miasta Thurso, w hrabstwie Caithnness. Utworzony w 1955 na potrzeby United Kingdom Atomic Energy Authority (UKAEA) w celu badań nad reaktorami powielającymi. Stanowił także eksperymentalną elektrownię jądrową.
Zlokalizowane były tam dwa reaktory prędkie i jeden termiczny, a także linie do przetwarzania paliwa jądrowego. Pierwszy z reaktorów otoczony był 42 metrowej średnicy stalową kopułą (wyprodukowaną przez Motherwell Bridge Company), nadal stanowiącą część krajobrazu okolicy.
Od 1 kwietnia 2005 ośrodek jest własnością brytyjskiej państwowej agencji Nuclear Decommissioning Authority (NDA), a UKAEA pozostaje operatorem placówki. Trwają tam prace demontażowe infrastruktury, które wycenione zostały na 2,9 miliarda GBP. Do 2036 ośrodek ma podlegać kontroli i nadzorowi. Po 2036 teren ma zostać odłogiem.
Reaktory[edytuj | edytuj kod]
- Dounreay Fast Reactor (DFR)
- Drugi uruchomiony reaktor ośrodka (a pierwszy, którego budowę rozpoczęto). Budowa kosztowała ok. 15 milionów GBP. Stanowił reaktor powielający chłodzony potaskiem sodu, z 24 pętlami obiegu pętlowego. Paliwem był metaliczny uran stabilizowany molibdenem, w koszulce niobowej. Później również stosowano tlenek uranu.
- Pierwszy reaktor w ośrodku, który osiągnął stan krytyczny. Budowę rozpoczęto 1 marca 1955, a stan krytyczny osiągnął w maju 1958. Prowadzono na nim badania dotyczące wpływu promieniowania neutronów na elementy konstrukcyjne rdzeni reaktorów jądrowych. Reaktor został wyłączony w 1969, a badania przeniesiono do Harwell Laboratory. Reaktor miał moc elektryczną netto 11 MW.
- Prototype Fast Reactor (PFR)
- Trzeci reaktor w ośrodku DNPDE. Rozpoczął pracę komercyjną 1 lipca 1976. Był to również reaktor prędki, typu basenowego, chłodzony ciekłym sodem, z paliwem MOX. Jego wyłączenie w 1994 zakończyło działalność ośrodka jako wytwórcy energii elektrycznej. Urządzenia kontrolne reaktora zostaną wystawione jako eksponat w London Science Museum w roku 2016
| Nr bloku | Blok 1 | Blok 2 |
|---|---|---|
| Typ | FBR | FBR |
| Model | DFR | PFR |
| Status | Zdemontowany | W trakcie demontażu |
| Dostawca | United Kingdom Atomic Energy Authority | |
| Właściciel | United Kingdom Atomic Energy Authority | United Kingdom Atomic Energy Authority |
| Operator | United Kingdom Atomic Energy Authority | United Kingdom Atomic Energy Authority |
| Data rozpoczęcia budowy | 1 marca 1955 | 1 stycznia 1966 |
| Data osiąg. stanu kryt. | 14 listopada 1959 | 1 marca 1974 |
| Data włączenia do sieci | 1 października 1962 | 10 stycznia 1975 |
| Data trwałego wyłączenia | 1 marca 1977 | 31 marca 1994 |
| Moc elektryczna netto | 11 MW | 234 MW |
| Moc elektryczna brutto | 15 MW | 250 MW |
| Moc termiczna | 60 MW | 600 MW |
| Współczynnik wydajności | 29 % | 26,9 % |
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Ryszard Szepke: 1000 słów o atomie i technice jądrowej. Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1982. ISBN 83-11-06723-6. (pol.).
- Dounreay DFR, United Kingdom Overview. World Nuclear Association. [dostęp 2014-05-24]. (ang.).
- Dounreay PFR, United Kingdom. World Nuclear Association. [dostęp 2014-05-24]. (ang.).