Dounreay Nuclear Power Development Establishment

Elektrownia jądrowa Dounreay Dounreay Nuclear Power Development Establishment
Położenie na mapie Highland Elektrownia jądrowa Dounreay
Położenie na mapie Szkocji Elektrownia jądrowa Dounreay
Położenie na mapie Wielkiej Brytanii Elektrownia jądrowa Dounreay
58°34′41,30″N 3°45′08,39″W
Państwo	Wielka Brytania
Status	W trakcie demontażu
Właściciel	United Kingdom Atomic Energy Authority
Operator	United Kingdom Atomic Energy Authority
Bloków energetycznych	2
Łączna wygen. moc elektry.	0,54 (reaktor DTR) + 7,14 (reaktor PWR) TWh
Szczegóły Blok nr 1 - Zdemontowany Typ reaktora FBR, model DFR Właściciel United Kingdom Atomic Energy Authority Operator United Kingdom Atomic Energy Authority Data rozp. budowy 1 marca 1955 Data osiąg. stanu kryt. 14 listopada 1959 Data włącz. do sieci 1 października 1962 Data trwałego wyłącz. 1 marca 1977 Moc elektr. netto/brutto 11 MW / 15 MW Moc termiczna 60 MW Współ. wydajności 29 % Blok nr 2 - W trakcie demontażu Typ reaktora FBR, model PFR Dostawca United Kingdom Atomic Energy Authority Właściciel United Kingdom Atomic Energy Authority Operator United Kingdom Atomic Energy Authority Data rozp. budowy 1 stycznia 1966 Data osiąg. stanu kryty. 1 marca 1974 Data włącz. do sieci 10 stycznia 1975 Data trwałego wyłącz. 31 marca 1994 Moc elektr. netto/brutto 234 MW / 250 MW Moc termiczna 600 MW Współ. wydajności 26,9 %

Dounreay Nuclear Power Development Establishment – nieczynny ośrodek badań jądrowych koło szkockiego miasta Thurso, w hrabstwie Caithnness. Utworzony w 1955 na potrzeby United Kingdom Atomic Energy Authority (UKAEA) w celu badań nad reaktorami powielającymi. Stanowił także eksperymentalną elektrownię jądrową.

Zlokalizowane były tam dwa reaktory prędkie i jeden termiczny, a także linie do przetwarzania paliwa jądrowego. Pierwszy z reaktorów otoczony był 42 metrowej średnicy stalową kopułą (wyprodukowaną przez Motherwell Bridge Company), nadal stanowiącą część krajobrazu okolicy.

Od 1 kwietnia 2005 ośrodek jest własnością brytyjskiej państwowej agencji Nuclear Decommissioning Authority (NDA), a UKAEA pozostaje operatorem placówki. Trwają tam prace demontażowe infrastruktury, które wycenione zostały na 2,9 miliarda GBP. Do 2036 ośrodek ma podlegać kontroli i nadzorowi. Po 2036 teren ma zostać odłogiem.

Reaktory

• Dounreay Fast Reactor (DFR)

Drugi uruchomiony reaktor ośrodka (a pierwszy, którego budowę rozpoczęto). Budowa kosztowała ok. 15 milionów GBP. Stanowił reaktor powielający chłodzony potaskiem sodu, z 24 pętlami obiegu pętlowego. Paliwem był metaliczny uran stabilizowany molibdenem, w koszulce niobowej. Później również stosowano tlenek uranu.

• Dounreay Materials Test Reactor (DMTR)

Pierwszy reaktor w ośrodku, który osiągnął stan krytyczny. Budowę rozpoczęto 1 marca 1955, a stan krytyczny osiągnął w maju 1958. Prowadzono na nim badania dotyczące wpływu promieniowania neutronów na elementy konstrukcyjne rdzeni reaktorów jądrowych. Reaktor został wyłączony w 1969, a badania przeniesiono do Harwell Laboratory. Reaktor miał moc elektryczną netto 11 MW.

• Prototype Fast Reactor (PFR)

Trzeci reaktor w ośrodku DNPDE. Rozpoczął pracę komercyjną 1 lipca 1976. Był to również reaktor prędki, typu basenowego, chłodzony ciekłym sodem, z paliwem MOX. Jego wyłączenie w 1994 zakończyło działalność ośrodka jako wytwórcy energii elektrycznej. Urządzenia kontrolne reaktora zostaną wystawione jako eksponat w London Science Museum w roku 2016

Bibliografia

• Ryszard Szepke: 1000 słów o atomie i technice jądrowej. Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1982. ISBN 83-11-06723-6. (pol.)
• Dounreay DFR, United Kingdom Overview (ang.). World Nuclear Association. [dostęp 2014-05-24].
• Dounreay PFR, United Kingdom (ang.). World Nuclear Association. [dostęp 2014-05-24].