Draża Wyłczewa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Draża Wyłczewa
Data i miejsce urodzenia

10 października 1930
Gorna machała

Data śmierci

26 maja 2016

Wicepremier
Okres

od 28 grudnia 1979
do 18 czerwca 1981

Przynależność polityczna

Bułgarska Partia Komunistyczna

Minister oświaty
Okres

od 15 listopada 1977
do 28 grudnia 1979

Poprzednik

Nenczo Stanew

Następca

Aleksandyr Foł

Odznaczenia
Order Georgi Dimitrowa (Bułgaria) Order Georgi Dimitrowa (Bułgaria)

Draża Dełewa Wyłczewa (bułg. Дража Делева Вълчева; ur. 10 października 1930 we wsi Gorna Mahala, obwód Płowdiw, zm. 26 maja 2016 w Sofii[1]) – bułgarska polityk komunistyczna, działaczka Bułgarskiej Partii Komunistycznej, wicepremier (1979–1981), minister oświaty (1977–1979), deputowana do Zgromadzenia Ludowego 5. (1966–1971), 6. (1971–1976), 7. (1976–1981), 8. (1981–1986) i 9. (1986–1990) kadencji[1].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W czasie nauki szkole związała się z organizacją młodzieży komunistycznej, w 1944 została członkinią Związku Młodzieży Robotniczej[1]. W 1952 ukończyła studia w Wyższym Instytucie Pedagogicznym w Sofii, a następnie pracowała w komitecie okręgowym organizacji młodzieżowej w Płowdiwie. W 1968 ukończyła studia na wydziale filozoficznym Uniwersytetu Sofijskiego.

W 1954 wstąpiła do Bułgarskiej Partii Komunistycznej i podjęła pracę w komitecie okręgowym partii w Karłowie. W latach 1958-1961 pełniła funkcję zastępczyni dyrektora szkoły. W 1961 objęła stanowisko sekretarza komitetu miejskiego BPK w Karłowie. W 1966 po raz pierwszy uzyskała mandat deputowanej do Zgromadzenia Ludowego, a także objęła funkcję członkini Komitet Centralnego partii[1]. Od 1977 zasiadała w Radzie Państwa. W 1977 objęła stanowisko ministra edukacji, a w 1979 wicepremiera w rządzie Stanko Todorowa. Zasiadała we władzach Bułgarskiego Ruchu Kobiet[1].

Po upadku komunizmu była członkinią Bułgarskiej Partii Socjalistycznej, z której została usunięta 2 listopada 1990[1]. Dwukrotnie odznaczona Orderem Georgi Dimitrowa.

Była mężatką (mąż Stefan), miała dwoje dzieci (córkę i syna)[2]. Zmarła w 2016 w Sofii, wkrótce po aresztowaniu jej syna, oskarżanego o zabójstwo[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f Taszo Taszew: Министрите на България 1879-1999. Sofia: АИ „Проф. Марин Дринов”/Изд. на МО, 1999, s. 101-102. ISBN 978-954-430-603-8.
  2. Приятел на Дража Вълчева ексклузивно. pik.bg. [dostęp 2020-12-12]. (bułg.).
  3. Дража Вълчева умря от мъка по сина си. retro.bg. [dostęp 2020-12-12]. (bułg.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Taszo Taszew: Министрите на България 1879-1999. Sofia: АИ „Проф. Марин Дринов”/Изд. на МО, 1999, s. 101-102. ISBN 978-954-430-603-8.