Dramat epicki

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Dramat epicki – odmiana dramatu wywodząca się z dramatu ekspresjonistycznego, której twórcą był Bertolt Brecht[1]. Jego utwory (Matka Courage i jej dzieci, Kaukaskie kredowe koło) składają się z szeregu luźno powiązanych scen, które jako całość mają stanowić ilustrację pewnego procesu społecznego. Ich wyraźnie moralizatorski charakter podkreślały częste zwroty do publiczności, pieśni komentujące akcję z punktu widzenia określonych poglądów społecznych i politycznych czy niektóre dialogi, których celem było komentowanie przedstawianych wydarzeń. Dramat epicki jest nawiązaniem do teatru ludowego.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Bertold Brecht, Małe organon dla teatru, Adolf Sowiński (tłum.), „Pamiętnik Teatralny”, z. 1, 1955, s. 39-62.