Drymini

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Drymini
Stål, 1872
Ilustracja
Lesiec Drymus sylvaticus
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

owady

Rząd

pluskwiaki

Podrząd

pluskwiaki różnoskrzydłe

Infrarząd

Pentatomomorpha

Nadrodzina

Lygaeoidea

Rodzina

brudźcowate

Podrodzina

Rhyparochrominae

Plemię

Drymini

Synonimy
  • Eremocorini
Drzazguń krótkolotek
Barczel sosnowy

Dryminiplemię pluskwiaków z podrzędu różnoskrzydłych i rodziny brudźcowatych.

Pluskwiaki te osiągają niewielkie rozmiary. Ubarwienie mają niepozorne. Głowa ich ma dobrze rozwinięte bukule, oczy złożone, położone między nimi i nieco ku tyłowi przyoczka, czteroczłonową kłujkę i czteroczłonowe czułki. Przedplecze ma boczne krawędzie wyposażone w żeberko lub wąsko i płasko rozszerzone. Zwykle półpokrywy mają prostą wierzchołkową krawędź przykrywki. Tylna para skrzydeł zwykle zaopatrzona jest zarówno w żyłkę haczykowatą (hamus) jak i żyłki interwannalne. Odwłok ma wszystkie przetchlinki położone na sternitach. Sternity czwarty i piąty są ze sobą scalone, a wszystkie ich trichobotria leżą przed przetchlinkami. W sąsiedztwie przetchlinek drugiej i trzeciej pary znajdują się pory. U larw obecny jest szew Y-kształtny[1].

Plemię rozprzestrzenione jest niemal kosmopolitycznie[2][1]. Najliczniej reprezentowane jest w krainach Starego Świata: palearktycznej, etiopskiej i orientalnej[2]. W Polsce stwierdzono 24 gatunki z 7 rodzajów[3] (zobacz: brudźcowate Polski). W Nearktyce występują nieliczne gatunki, blisko spokrewnione z palearktycznymi[1]. W Australii występuje 19 gatunków, z których 16 jest endemicznych, a 3 zamieszkują także Nowej Zelandii[2]. Brak jest gatunków rodzimych dla krainy neotropikalnej[1][2].

Takson ten wprowadzony został w 1872 roku przez Carla Ståla[4]. Należy do niego 256 opisanych gatunków, zgrupowanych w rodzajach[5]:

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d Randall T. Schuh, James Alexander Slater: True bugs of the world (Hemiptera:Heteroptera): classification and natural history. Cornell University Press, 1995, s. 251-258. ISBN 0-8014-2066-0. (ang.).
  2. a b c d G. Cassis, Gordon F. Gross: Zoological catalogue of Australia: Hemiptera: Heteroptera (Pentatomomorpha). CSIRO Publishing, 2002.
  3. Drymini C. Stål, 1872. [w:] Biodiversity Map [on-line]. [dostęp 2020-04-16].
  4. C. Stål. Enumeratio Hemipterorum. Bidrag till en förteckning öfver aller hittills kända Hemiptera, jemte systematiska meddelanden. 2. „Kongliga Svenska Vetenskaps-Academiens Nya Handlingar, Stockholm”. 10 (4), s. 1-159, 1872. 
  5. Pablo M. Dellapé, Thomas J. Henry, David C. Eades: tribe Drymini. [w:] Lygaeoidea Species File (Version 5.0/5.0) [on-line]. [dostęp 2020-04-15].