Dworzec międzynarodowy w Canfranc

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Canfranc
Ilustracja
Państwo

 Hiszpania

Wspólnota autonomiczna

 Aragonia

Miejscowość

Canfranc

Data otwarcia

1928

Linie kolejowe

Linia kolejowa Pau – Canfranc

Położenie na mapie Aragonii
Mapa konturowa Aragonii, blisko górnej krawiędzi znajduje się punkt z opisem „Canfranc”
Położenie na mapie Hiszpanii
Mapa konturowa Hiszpanii, u góry nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Canfranc”
Ziemia42°45′04,608″N 0°30′52,560″W/42,751280 -0,514600
Strona internetowa

Dworzec międzynarodowy w Canfrancdworzec kolejowy w miejscowości Canfranc w hiszpańskich Pirenejach[1].

Dworzec znajduje się na końcu tunelu, którym kursowała linia kolejowa Pau – Canfranc izostał otwarty w 1928 roku. Budynek główny liczy 240 metrów długości, posiada 300 okien i 156 drzwi[1]. Ze względu na wygląd, dworzec był uznawany za największą efektowną stację kolejową na świecie i był nazywany lśniącym klejnotem secesji oraz górskim Titanikiem. W jego wnętrzu znajdował się m.in. ekskluzywny hotel[2].

8 lat po jego otwarciu, z powodu wybuchu hiszpańskiej wojny domowej, stację zamknięto wraz linią, który przecinała granicę francusko-hiszpańską. Po wojnie otwarto linię ponownie, ale 27 marca 1970 r. parowóz wypadł z szyn[2] i zniszczył francuski most kolejowy L’Estanguet koło Accous. Francuzi postanowili nie odbudowywać mostu[3] po oszacowaniu kosztów jego naprawy, w związku z czym dworzec został zamknięty[2].

Główny budynek był długo w złym stanie i został zamknięty dla osób z zewnątrz[2], jedynie w lipcu i sierpniu organizowane jest zwiedzanie za pośrednictwem lokalnego biura turystycznego.

14 stycznia 2013 hiszpański rząd sprzedał stację rządowi Aragonii za 310 tys. euro[4]. W ramach prac rewitalizacyjnych odbudowana została infrastruktura wokół dworca Canfranc, m.in. zbudowano nową stację dla pociągów regionalnych obsługiwanych przez linię kolejową, którą odbudowano dzięki porozumieniu Aragonii, Akwitanii, Hiszpanii, Francji oraz Unii Europejskiej, a także zaaranżowano plac publiczny. Na styczeń 2023 r. zaplanowano oddanie do użytku budynku po generalnym remoncie, w efekcie którego część budynku stanie się przestrzenią ogólnodostępną, a druga część hotelem[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Alexander Kierdorf: „Es gibt keine Pyrenäen mehr” – Der Palastbahnhof im spanischen Canfranc. In: industrie-kultur 50 (Heft 1/2010), S. 14f.
  2. a b c d e „Titanic w górach”. Najpiękniejszy opuszczony dworzec świata będzie hotelem [online], Rzeczpospolita [dostęp 2023-01-16] (pol.).
  3. Pau-Canfranc: 27 mars 1970, l’accident [online], transpyreneen.free.fr [dostęp 2017-11-17].
  4. La estación de tren de Canfranc en Huesca ya es propiedad de los aragoneses, Telediario – RTVE.es A la Carta [online], www.rtve.es [dostęp 2017-11-17] (hiszp.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]