Przejdź do zawartości

Działo 406 mm L/50 Mark 7

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Działo 406 mm L/50 Mark 7
16in /50 Gun Mark 7 Mod 0
Ilustracja
Państwo

 Stany Zjednoczone

Platforma

okrętowa

Używane w latach

1943–2006

Klasy okrętów

pancerniki

Kaliber

406 mm

Kaliber calowy

16 cali

Długość lufy

20 726 mm
Przewód: 20 198 mm

Elewacja

−5° do 45°

Masa

108,5 tony

Donośność pozioma

38 720 m /45°

Pociski

1225 kg

Prędkość początkowa

762 m/s

Długość odrzutu

122 cm

Działo 406 mm L/50 Mark 7amerykańskie lekkie działo kalibru 406 mm o długości lufy 50 kalibrów zainstalowane w trzech trzylufowych wieżach na pancernikach USS „Iowa” (BB-61), „New Jersey” (BB-62), „Missouri” (BB-63) i „Wisconsin” (BB-64), przeznaczone także do instalacji na nigdy nieukończonych pancernikach „Illinois” i „Kentucky”. Zamontowane miały zostać także w pancernikach „Montana”, „Ohio”, „Maine”, „New Hampshire” i „Louisiana”, pod które jednak nigdy nie położono stępki.

W stosunku do wcześniejszych dział 406 mm L/50 Mark 2 i Mark 3 używanych na pancernikach typu South Dakota z 1920 roku, Mark 7 odróżniał się wewnętrznie krótszą komorą nabojową o pojemności 442,5 dm³, zamiast 491,6 dm³. Prototyp działa Mk 7 oznaczony był pierwotnie jako działo Mk D/O, które to oznaczenie zostało później zmienione na Mk. 3 Mod 1, podczas gdy eksperymentalna wersja ostatecznej konfiguracji została oznaczona Mark 7/A.

Specyfikacja wieży
Masa wieży bez amunicji 1728-1735 ton
Średnica ścieżki obrotu 10,49 metra
Średnica wewnętrzna barbety 11,35 metra
Odległość między osiami dział 2,97 metra
Odrzut 122 cm
Maksymalna prędkość elewacji 12° /sek
Maksymalna prędkość obrotu 4° /sek
Cykl odpalenia 30 sekund
Opancerzenie front: 500 (432+68) mm, boki: 241 mm
tył: 305 mm, strop: 184 mm

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • John Campbell: Naval Weapons of World War Two. Naval Institute Press, 2002, s. 118-121. ISBN 0-87021-459-4.