Działo 406 mm L/50 Mark 7

Działo 406 mm L/50 Mark 7

16in /50 Gun Mark 7 Mod 0

Państwo	Stany Zjednoczone
Platforma	okrętowa
Używane w latach	1943–2006
Klasy okrętów	pancerniki
Kaliber	406 mm
Kaliber calowy	16 cali
Długość lufy	20 726 mm Przewód: 20 198 mm
Elewacja	−5° do 45°
Masa	108,5 tony
Donośność pozioma	38 720 m /45°
Pociski	1225 kg
Prędkość początkowa	762 m/s
Długość odrzutu	122 cm

Działo 406 mm L/50 Mark 7 – amerykańskie lekkie działo kalibru 406 mm o długości lufy 50 kalibrów zainstalowane w trzech trzylufowych wieżach na pancernikach USS „Iowa” (BB-61), „New Jersey” (BB-62), „Missouri” (BB-63) i „Wisconsin” (BB-64), przeznaczone także do instalacji na nigdy nieukończonych pancernikach „Illinois” i „Kentucky”. Zamontowane miały zostać także w pancernikach „Montana”, „Ohio”, „Maine”, „New Hampshire” i „Louisiana”, pod które jednak nigdy nie położono stępki.

W stosunku do wcześniejszych dział 406 mm L/50 Mark 2 i Mark 3 używanych na pancernikach typu South Dakota z 1920 roku, Mark 7 odróżniał się wewnętrznie krótszą komorą nabojową o pojemności 442,5 dm³, zamiast 491,6 dm³. Prototyp działa Mk 7 oznaczony był pierwotnie jako działo Mk D/O, które to oznaczenie zostało później zmienione na Mk. 3 Mod 1, podczas gdy eksperymentalna wersja ostatecznej konfiguracji została oznaczona Mark 7/A.

Specyfikacja wieży

Masa wieży bez amunicji	1728-1735 ton
Średnica ścieżki obrotu	10,49 metra
Średnica wewnętrzna barbety	11,35 metra
Odległość między osiami dział	2,97 metra
Odrzut	122 cm
Maksymalna prędkość elewacji	12° /sek
Maksymalna prędkość obrotu	4° /sek
Cykl odpalenia	30 sekund
Opancerzenie	front: 500 (432+68) mm, boki: 241 mm tył: 305 mm, strop: 184 mm

Bibliografia

• John Campbell: Naval Weapons of World War Two. Naval Institute Press, 2002, s. 118-121. ISBN 0-87021-459-4.